Archiwum z dnia: 29 stycznia 2016

29.01.2016, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Druga Księga Samuela 11, 1-4a5-10a.13-17.27c

Na początku roku, gdy królowie zwykli udawać się na wojny, Dawid wyprawił Joaba i swoje sługi wraz z całym Izraelem. Spustoszyli oni ziemię Ammonitów i oblegali Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie.
Pewnego wieczora Dawid, podniósłszy się z posłania i chodząc po tarasie swego królewskiego pałacu, zobaczył z tarasu kąpiącą się kobietę. Kobieta była bardzo piękna. Dawid zasięgnął wiadomości o tej kobiecie. Powiedziano mu: „To jest Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Chetyty”. Wysłał więc Dawid posłańców, by ją sprowadzili. Kobieta ta poczęła, posłała więc, by dać znać Dawidowi: „Jestem brzemienna”.Wtedy Dawid wyprawił posłańca do Joaba: „Przyślij do mnie Uriasza Chetytę”. Joab posłał więc Uriasza do Dawida. Kiedy się Uriasz stawił u niego, Dawid wypytywał się o powodzenie Joaba, ludu i walki. Następnie rzekł Dawid Uriaszowi: „Wstąp do swojego domu i umyj sobie nogi”. Uriasz opuścił pałac królewski, a za nim niesiono dar ze stołu króla. Uriasz położył się jednak u bramy pałacu królewskiego wraz ze wszystkimi sługami swojego pana, a nie poszedł do własnego domu. Przekazano wiadomość Dawidowi: „Uriasz nie wstąpił do swego domu”. Dawid zaprosił go, aby jadł i pił w jego obecności, aż go upoił. Wieczorem poszedł Uriasz, położył się na swym posłaniu między sługami swojego pana, a do domu swojego nie wstąpił.Następnego ranka napisał Dawid list do Joaba i posłał go za pośrednictwem Uriasza. W liście napisał: „Postawcie Uriasza tam, gdzie walka będzie najbardziej zażarta, potem odstąpicie go, aby został ugodzony i zginął”.Joab obejrzawszy miasto, postawił Uriasza w miejscu, o którym wiedział, że walczyli tam dzielni żołnierze nieprzyjacielscy. Ludzie z miasta wypadli i natarli na Joaba. Byli zabici wśród ludu i sług Dawida; zginął też Uriasz Chetyta. Postępek, jakiego dopuścił się Dawid, nie podobał się Panu.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Serce król Dawida  zostało uśpione zwycięstwami, władzą królewską i powodzeniem. Stał się tyranem. Pozwolił sobie na zlekceważenie obowiązków królewskich. Na początku roku, gdy królowie zwykli udawać się na wojny, on został w swoich luksusach królewskich i zwyczajnie się nudził. Zwycięstwa i powodzenia otworzyły mu furtkę pychy. Czas prześladowań był dla młodego Dawida czasem błogosławionym, czasem wzrostu w wierze, osobowości  i walce zbrojnej. Prześladowania bowiem zmusiły go do czuwania.Czy potrafisz dziękować Bogu żywemu za dar trudnych doświadczeń? Czy wzrastasz w pokorze?

• Brak czuwania w życiu Dawida sprawił, że zmysły i żądze zapanowały w jego sercu, przez co złamał słowo Pana: „nie będziesz cudzołożył„. Król Dawid miał wszystko (także liczny harem), a zabrał swojemu żołnierzowi jego żonę: Pewnego wieczora Dawid, podniósłszy się z posłania i chodząc po tarasie swego królewskiego pałacu, zobaczył z tarasu kąpiącą się kobietę. Kobieta była bardzo piękna. Dawid zasięgnął wiadomości o tej kobiecie. Powiedziano mu: „To jest Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Chetyty”. Wysłał więc Dawid posłańców, by ją sprowadzili. Kobieta ta poczęła, posłała więc, by dać znać Dawidowi: „Jestem brzemienna”.
• Jeden grzech  pociągnął kolejne grzechy w  życiu króla. Grzech rodzi grzech, a zapłatą za grzech jest śmierć (por. Rz 6,23). Do grzechu cudzołóstwa Dawid dołączył morderstwo Uriasza rękami swojego dowódcy. Łatwo przekracza się cienkie granice, dlatego konieczne jest czuwanie, aby rejestrować zmiany zachodzące w sercu. Potrzebna jest mądrość, pokora i miłość, aby nie przekraczać cienkich granic w swoim życiu.
• Czy czuwasz w swoim życiu, badasz ku czemu skłania się Twój rozum i serce? Czy dostrzegasz reakcje swojego serca na konkretne sytuacje dnia codziennego? Czy prosisz o dar mądrości, pokory  i miłości?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, obdarz mnie łaską serca wrażliwego na Twoje natchnienia, serca wrażliwego, które nie chce zgubić miłości do Ciebie i drugiego człowieka.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?