Archiwum miesięcy: luty 2016

29.02.2016, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 4, 24-30

Kiedy Jezus przyszedł do Nazaretu, przemówił do ludu w synagodze: «Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman». Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. On jednak, przeszedłszy pośród nich, oddalił się.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. – Pan Jezus zna serca ludzkie i wie jak trudno jest nam przyjąć trudne słowa, prawdę, która boli i której nie chcemy znać. Mimo to powiedział to, co zamierzał i poniósł tego konsekwencje – wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. Prorok to osoba, która przekazuje innym słowa od Boga. Czy dostrzegam w swoim życiu momenty, kiedy Bóg mówi do mnie przez inne osoby? Może patrząc wstecz widzę, że dana rozmowa, jakieś słowa usłyszane od kogoś dotknęły mnie do głębi, coś naświetliły, coś zapowiedziały, albo bardzo bolały, bo odkrywały bolesną prawdę o moim grzechu? Czy potrafię wyczuć głos samego Boga przemawiającego do mnie przez bliźniego?
• Jak traktuję osoby, które mogą mi przekazywać słowa od Boga? Czy nie jestem podobny do ludzi z synagogi, którzy chcieli zabić Jezusa za to, co powiedział? Czy nie zabijam słowem, spojrzeniem, czy przyjmuję trudne słowa i rozważam ich zasadność zamiast gwałtownie reagować?
• Pokora to życie w prawdzie – o swoim grzechu i o swojej wartości Dziecka Bożego. Czy jestem otwarty na to, że mogę nie wiedzieć wszystkiego najlepiej, że mogę nie widzieć jakiegoś grzechu, zniewolenia, mogę mieć zafałszowany obraz siebie? Czy proszę Ducha Świętego, aby mi pokazał prawdę o mnie samym? Poznacie Prawdę a Prawda was wyzwoli (J 8, 32)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty pokaż mi prawdę, otwórz moje oczy na grzech zakryty przede mną, oczyść moje serce z pychy, otwórz moje uszy na Twoje słowa przychodzące do mnie poprzez bliźnich. Przyjdź Duchu Prawdy i wyzwalaj mnie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?