Archiwum z dnia: 19 stycznia 2016

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO DOSTRZEGAĆ JEZUSA W DRUGIM CZŁOWIEKU

19.01.2016, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 2, 23 – 28

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: „patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?”.
On im odpowiedział: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”.
I dodał: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • „Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: „patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?”. Według Prawa w czasie szabatu nie wolno było głodnemu człowiekowi zbierać ziarna ani przygotowywać posiłków. Jezus tłumaczy faryzeuszom, że święto jest dla człowieka a nie na odwrót. Czy nie zdarza mi się, że wśród zasad, reguł i przepisów przestaję widzieć człowieka, mego bliźniego?.

  • „Zapytali Go, by móc Go oskarżyć: „czy wolno uzdrawiać w szabat?”. Lecz On im odpowiedział:”kto z was jeśli ma jedną owcę, i jeżeli mu ta w dół wpadnie w szabat, nie chwyci i nie wyciągnie jej? O ileż ważniejszy jest człowiek niż owca! Tak więc wolno jest w szabat dobrze czynić” (Mt 12, 10 – 12). Najpierw człowiek i jego dobro. Prawo i jego reguły powinny być tworzone dla dobra człowieka a nie po to by go udręczyć. Czy zasady i reguły, które wdrażam moim dzieciom, uczniom, pracownikom mają na celu nasze wspólne dobro czy ich udręczenie?.Czy wynikają z rzeczywistej potrzeby czy z mojej władzy?.   

  • „Pan mu odpowiedział: „obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić?” (Łk 13, 15). Jezus zarzuca faryzeuszom obłudę przy stosowaniu prawa. Czy ten zarzut nie dotyczy także mnie? Czy wymagam od innych stosowania reguł, których sam nie przestrzegam?. 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, ucz mnie żyć według Twoich zasad.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?