Archiwum z dnia: 9 marca 2017

09.03.2017, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Estery 4, 17 k. l. m. r. s. t

Królowa Estera zwróciła się do Pana, przejęta niebezpieczeństwem śmierci. I błagała Pana, Boga Izraela, mówiąc: «Panie mój, Królu nasz, Ty jesteś jedyny, wspomóż mnie samotną, niemającą poza Tobą wspomożyciela, bo niebezpieczeństwo jest niejako w mojej ręce. Słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim ojczystym, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych ze wszystkich ich przodków na wieczyste dziedzictwo i uczyniłeś im wszystko, co zapowiedziałeś.
Wspomnij, Panie, daj się rozpoznać w chwili naszego udręczenia i dodaj mi odwagi, Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. Włóż stosowną mowę w moje usta przed obliczem lwa i zwróć jego serce ku nienawiści do wroga naszego, aby zginął on sam i ci, którzy są z nim jednej myśli.
Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i niemającą nikogo poza Tobą, Panie, który wiesz wszystko».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Królowa Estera przez Mardocheusza zostaje postawiona w trudnej sytuacji – jej naród jest zagrożony unicestwieniem, a ona ma możliwość  przeciwdziałania temu. Estera jednak boi się  praw, które panują w tym kraju. Boi się o swoje życie. Lęki przynależą do człowieczeństwa od czasu grzechu pierworodnego. Lęk przed śmiercią mocno wpisany jest w ludzkie życie. Lęk w życiu ludzkim jest w pewnym sensie zadaniem – zmierzeniem się  z tym, czego się boję.
• Królowa Estera ze swoim lękiem, ze swoim problemem idzie do Boga. Post jest konkretnym działaniem duchowym, upokorzeniem przed Bogiem. Post jest wyrazem ludzkiej bezsilności, a zarazem doświadczaniem mocy Bożej. Jej post wypływa z wiary w Boża interwencję.
• Królowa powołuje się na wiarę swoich przodków. Ja słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim w ojczyźnie, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych […] i uczyniłeś im tak wiele rzeczy według obietnicy. Estera powołuje się na Boże obietnice związane z przymierzem. Ma jednak głęboką świadomość grzechów swojego narodu, zwłaszcza grzechu bałwochwalstwa. Ma świadomość, że ten grzech jest źródłem ich nieszczęścia.
• Grzech bałwochwalstwa jest źródłem ich cierpień, upokorzeń, ich samounicestwienia. Czy masz świadomość swojej wewnętrznej niewoli? Czy masz świadomość swojego grzechu? Jak reagujesz na swój lęk? Do kogo przychodzisz ze swoim lękiem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję Ci za post i modlitwę królowej Estery. Dziękuję za ukazanie konkretnej drogi w moim życiu. Dziękuję za wiarę, modlitwę i post. Dziękuję za kolejny Wielki Post w moim życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?