Archiwum z dnia: 29 marca 2017

29.03.2017, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Izajasza 49, 8-15

Tak mówi Pan: «Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą. A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa, aby rzec więźniom: „Wyjdźcie na wolność!”, a marniejącym w ciemnościach: „Ukażcie się!”
Oni będą się paśli przy wszystkich drogach, na każdym bezdrzewnym wzgórzu będzie ich pastwisko. Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów. Wszystkie me góry zamienię na drogę i moje gościńce wzniosą się wyżej.
Oto ci przychodzą z daleka, oto tamci z północy i z zachodu, a inni z krainy Sinitów. Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi».
Mówił Syjon: «Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał ». «Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie!»

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał”. Ile razy już to Bogu mówiłeś? Ile razy wyczekiwałeś Boga „jak zeschła ziemia łaknąca wody”, bo trudności życia, różne braki, uciążliwości i konieczność walczenia o zwykłe, codzienne sprawy tak dawały Ci się we znaki, że miałeś już dość wszystkiego?
• Rodzicom, szczególnie matkom, trudno sobie wyobrazić, aby mogły zapomnieć o swoim dziecku, zostawić je gdzieś i nie troszczyć się o nie. Prorok używa tak mocnego porównania, aby pokazać, że troska Boga o nas przekracza nasze pojmowanie. Bo jeśli niemożliwe jest aby matka zostawiła dziecko na pastwę losu, to o wiele bardziej niemożliwe jest, aby Bóg zostawił Ciebie.
• W jaki sposób Bóg przychodzi nam z pomocą i odpowiada na nasze wołanie? O kim mówi prorok: „A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, (…) aby rzec więźniom: «Wyjdźcie na wolność! To słowo wypełniło się w osobie Jezusa Chrystusa, który już na początku swojej działalności, w synagodze w Nazarecie, nawiązuje do tych słów Izajasza: „Duch Pański posłał mnie, abym więźniom głosił wolność, abym uciśnionych odsyłał wolnymi” (Łk 4,18).  Odpowiedzią Boga na Twoje wołanie jest Jezus, Boży Syn. Przychodź do niego i mów Mu, co ci dolega.
• Czego możesz się spodziewać przychodząc do Jezusa? On chce dać Ci wolność: „aby rzec więźniom: «Wyjdźcie na wolność”! .On Cię nasyci: „zaprowadzi ich do tryskających zdrojów”. W Nim i z Nim doświadczysz radości: „Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio”! On da Ci to, czego potrzebujesz do życia: „będą się paśli przy wszystkich drogach”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, abym chciał przychodzić do Ciebie z moimi bólami i troskami. Nie daj mi długo czekać na radość, pokój i wolność, które przynosisz.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?