Archiwum z dnia: 13 marca 2017

NAWRACAĆ SIĘ, TO ODKRYĆ MODLITWĘ SKRUCHY

13.03.2017, poniedziałek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga proroka Daniela 9, 4b-10

O Panie, Boże mój, wielki i straszliwy, który dochowujesz wiernie przymierza tym, co Ciebie kochają i przestrzegają Twoich przykazań.
Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom, prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do naszych przywódców, do naszych przodków i do całej ludności kraju.
U Ciebie, Panie, sprawiedliwość, a u nas wstyd na twarzach, jak to jest dziś u nas – mieszkańców Judy i Jerozolimy, i całego Izraela, u bliskich i dalekich, we wszystkich krajach, dokąd ich wypędziłeś z powodu niewierności, jaką Ci okazali.
Panie! Wstyd na naszych twarzach, naszych królów, naszych przywódców i naszych ojców, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Ale Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Prorok Daniel modli się modlitwą skruchy w imieniu swojego narodu. Mówi do Boga żywego: Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom, prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do naszych przywódców, do naszych przodków i do całego narodu kraju. Potrzebujemy w ten sam sposób modlić się za siebie, za swoje małżeństwa, swoje rodziny, swoje wspólnoty, swoje parafie, środowiska pracy i nauki, swój kraj. Czy odkryłeś moc modlitwy skruchy w swoim życiu?
  • Modlitwa skruchy w naszej kulturze jest praktycznie nieznana. Nie mamy za co przepraszać, za co dziękować, ponieważ Bóg żywy w każdy możliwy sposób jest rugowany z naszej kultury, prawa, sztuki, etyki. Jak nie ma Boga, to i nie ma grzechu. Jednak prawa duchowe działają niezależnie od tego czy ktoś w nie wierzy, czy nie, podobnie jak prawa fizyki. Słowo Boże mówi jednoznacznie, że zapłatą za grzech jest śmierć. (Rz 6,23) Owa śmierć może objawiać się w różny sposób, w zależności od skali grzechu, np. depresjami, rozłamem w twoim środowisku życia, kłótniami, niszczeniem innych słowem i czynem, rozwodami, aborcjami. Czy dostrzegasz skutki grzechów w swoim życiu?
  • Modlitwa skruchy ukazywana w słowie Bożym ma ogromną moc. Ma moc ocalić naród skazany na zagładę. Ma moc dać nowy początek małżeństwu, rodzinie, wspólnocie. Modlitwa skruchy to punkt wyjścia do nowego etapu życia, nowy początek czegoś, co naturalnie przerasta nasze siły. Dziś Kościół zaprasza cię do zastosowania w swoim życiu, na swojej modlitwie – modlitwy skruchy. Jeżeli potrzebujesz zacząć coś od nowa, to modlitwa skruchy jest koniecznym i właściwym początkiem. Pomyśl, co potrzebujesz odnowić i proś o łaskę skruchy i nawrócenia – dla siebie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, uzdolnij mnie do modlitwy skruchy. Daj mi odkryć moc tej modlitwy.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?