NAWRACAĆ SIĘ TO SZUKAĆ NAJWAŻNIEJSZEGO
24.03.2017, piątek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Marka 12, 28-34
„Zbliżył się także jeden z uczonych w Piśmie, który im się przysłuchiwał, gdy rozprawiali ze sobą. Widząc, że Jezus dobrze im odpowiedział, zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych». Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary». Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.”
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
„Słuchaj Izraelu, (…) Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Jeśli spojrzeć dokładnie na sam początek tego fragmentu Pisma Świętego, słowa które Jezus kieruje do jedenego z uczonych, pytającego o najważniejsze przykazanie, są słowami wzywającymi przede wszystkim do zatrzymania się i do słuchania. Życie codzienne człowieka, cała jego otoczka zewnętrzna, emocje, pragnienia, namiętności nie sprzyjają słuchaniu, skutecznie odwracają nasza uwagę od obecności Boga w naszym życiu. Próbujemy uchwycić istotę Boga i naszej wiary poprzez nasze ludzkie pojęcia- powinności, przykazania i w ten sposób trwać w poczuciu, że skoro wypełniam przykazania Boże, to oznacza, że jestem dobrym chrześcijaninem.
Dzisiaj Jezus chce żebyś się zatrzymał pośród tych wszystkich pojęć i wyobrażeń jakie masz na Jego temat, na temat Twoich obowiązków chrześcijanina i posłuchał najważnieszej prawdy naszej wiary- Pan Bóg nasz jest Bogiem jedynym. Takie słuchanie wymaga uważności, nawiązania kontaktu, poświęcenia czasu, skupienia się, wytężenia swoich zmysłów… wszystko po to, żeby zatrzymać swoje zabieganie, nawet to słuszne w sprawach Krolestwa Bożego, aby dać czas na słuchanie Słowa Bożego. Czy znajdujesz czas na przebywanie z Bogiem sam na sam, na słuchanie tego, co On chce Ci przekazać?
Można dziś spróbować spojrzeć na to najważniejsze przykazanie wcale nie jak na przykazanie tylko jak na obietnicę! Uznanie tej prawdy- Pan Bog nasz jest Panem, trwanie w obecności Pana, który jest Miłością skutkować będzie tym, że „będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. A dalej także „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Pan ci to dzisiaj mówi, tak będzie. Wiedząc kim jesteś, uznając Pana jako Boga jedynego, nie będziesz łamał żadnych przykazań, po prostu staniesz się Jego Miłością, będziesz wiedział co robić w konkretnej sytuacji życiowej, będziesz umiał całym sercem kochać Pana i bliźniego swego.
Podobnie przeczytać można w Pwt 5,6 – „Jam jest Pan Bóg Twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, gdzie byłeś niewolnikiem.” Tu również na pierwszym miejscu znajduje sie wezwanie do uznania Jahwe za swojego Boga. I jeśli przyjmiesz tę prawdę, będziesz żył w tej prawdzie, to „nie będziesz miał bogów oprócz mnie, (…) nie będziesz wzywał imienia Pana nadaremno, (…) nie będziesz mówił fałszywie, (…) nie będziesz pożądał żony bliźniego swojego ” itd. Bo to wszystko wynika z faktu, że odnalazłeś swoją tożsamość i wiesz, że to Bóg ma moc ocalić cię z grzesznej natury. To przyjęta przez człowieka, trwała obecność Boga w jego życiu może je wypełnić Miłością. I to jest najważniejsze, czego powinniśmy pilnować w pierwszej kolejności. A przestrzeganie przykazań danych nam przez Boga będzie naszą odpowiedzią na otrzymaną i przyjętą Miłość. A ty jak patrzysz na przykazania miłości, na dekalog? Czy jak na obowiązujący zestaw zachowań pobożnego chrześcijania, czy jak na źródło swojej miłości? Czy odnalazłeś już to źródło?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, ktory jesteś Milością, proszę Cię o wierną łaskę trwania w Twojej obecności, o łaskę przyjmowania Twojej Miłości. Chcę czerpać z Twojego źródła nieskończonej Miłości.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
