Archiwum z dnia: 8 czerwca 2017

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO SKŁADAĆ BOGU OFIARY

08.06.2017, czwartek , Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Rodzaju 22, 9-18

Gdy Abraham i Izaak przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna. Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę „Pan widzi”. Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje». Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Historia Abrahama i Izaaka znajduje się na początku Biblii – w Księdze Rodzaju. Już na samym początku Bóg poprzez nią zapowiada swój plan zbawienia. Niedopełniona ofiara z jedynego syna Abrahama jest zapowiedzią doskonałej ofiary Jezusa – jedynego Syna Boga. Dramatyzm sytuacji, ból ojca, który ma zabić swoje dziecko mogą nam uprzytomnić realność ofiary Chrystusa. Wskazują też, że uratowanie, zbawienie ludzkości znajdowało się w odwiecznym planie Boga i było przygotowywane przez pokolenia. Bóg czekał i przygotowywał przez wieki swój lud, aby był w stanie pojąć, przyjąć i uwierzyć w tę niesamowitą interwencję, w narodzenie się Syna Bożego, a następnnie w Jego śmierć i zmartwychwstanie. Bóg jest Panem czasu i historii – także mojej i Twojej. Cz uznajesz to panowanie Boga nad historią swojego życia, czy nie brakuje cierpliwości, zawierzenia w Boże prowadzenie?

  • Jezus stał się doskonałym Barankiem ofiarnym i Kapłanem składającym ofiarę. Na mocy chrzu św. jesteśmy włączeni w to kapłaństwo: wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa (1P 2,5). W łączności z Jezusem – Najwyższym Wiecznym Kapłanem – jesteśmy powołani do składania się Bogu w ofierze. Duch Święty jest Tym, który z nas buduje świątynię. To On nas uzdalnia – daje pragnienie i umożliwia jego realizację – by umierać w swoim egoizmie ofiarowując się Bogu w bliźnich. Duch Św. sprawia, że można zmienić priorytety, że pojawiają się siły by dać z siebie więcej, by kolejne dziedziny życia podporządkować i ofiarować całkowicie Bogu. Składanie ofiary było wyrazem kultu, oddawaniem Bogu czci – nasza ofiara to coraz bardziej oddawać Bogu chwałę swoim życiem.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty tylko Ty możesz sprawić, że moje życie będzie przynosiło chwałę Bogu, proszę przemień mnie i prowadź mnie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?