Archiwum z dnia: 10 czerwca 2017

10.06.2017, sobota , Wspomnienie bł. Bogumiła, biskupa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 12, 38-44

Jezus, nauczając rzesze, mówił:
«Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».
Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus wraz z uczniami patrzy, jak ludzie wrzucają datki na świątynię do metalowych tub-skarbonek. Przy każdej stoją kapłani, który ogłaszają wielkość ofiary, a grzechot monet słyszą wszyscy. Gdy przychodzi biedna wdowa to wrzuca tylko dwie drobne, lekkie  monety. I to w tym właśnie momencie Chrystus ogłasza wartość tej ofiary. Wdowa oddała wszystko co miała. Poświęciła całe swe życie Bogu.
• Chwilę wcześniej Jezus mówi o uczonych w Piśmie. Mają oni wiedzę o Bogu oraz bogactwo, lecz dzielą się tylko tym co im zbywa. Ofiarują coś tylko po to by się pokazać ludziom a nie Bogu.
• A jak to wygląda w moim życiu? Czy potrafię dzielić się z innymi tak w całości, bez wyliczania? Czy gdy jestem na Eucharystii, oddaję czas całkowicie Bogu, czy może moje myśli są gdzieś między domem a pracą? Czy szukam możliwości by podzielić się tym co otrzymałem od Boga, np. ucząc innych, pomagając w pracach, dzieląc się  pewną częścią z każdego dochodu zaraz po jego otrzymaniu? Czy jest coś w moim życiu, co ofiarowałem w całości, by podziękować Bogu za to co mam? A może najpierw kalkuluję, sprawdzam czy mam czas, czy moje zaangażowanie lub ofiara nie będzie kosztem moich planów?
• Bóg stworzył świat i dał go nam do dyspozycji. Stworzył Ciebie i mnie oraz obdarzył nas wieloma darami np. umięjętnościami. Pomyśl, ile czasu lub ile swoich umiejętności poświęcasz dla innych, aby Bogu podziękować za to, co masz i kim jesteś?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu naucz mnie patrzeć na to co mam z Twojej perspektywy. Naucz mnie pokory oraz odwagi bym potrafił tam, gdzie potrzeba stwać się Bożym Wariatem i dzielić się wszytkim co mam.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?