CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ŻYĆ DLA BOGA

23.07.2020, czwartek , św. Brygidy, patronki Europy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Galatów 2, 19 – 20

Ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża.
Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.
Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Patronka dzisiejszego dnia, św. Brygida, mogłaby śmiało za św. Pawłem powiedzieć :”Teraz już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus„. Był On bowiem siłą napędową Jej życia. Z Nim i za Nim szła przez całe życie. Jak czytamy w dzisiejszej kolekcie: „rozważała Jego mękę” i ze czcią odnosiła się do niej. Była autorką słynnej po dziś dzień „Tajemnicy szczęścia”. A ja? Co jest moją tajemnicą szczęścia? Czy żyje we mnie Chrystus? Kiedy żyje i jak żyje? Co robię, aby się z Nim zjednoczyć? Jak wygląda moje życie w codzienności?
• Bycie(życie) z Jezusem i dla Niego nie powinno być przeszkodą żadnej mojej czynności, a tym bardziej myśli czy słów. Powadząc życie żony, matki, przyjaciółki, czy siostry (etc), wykonując jakikolwiek zawód, skupiać się powinnam na tym co w życiu istotne, dobre i co służy drugiemu człowiekowi – a to wszystko powinno mieć głębokie oparcie w moich duchowych relacjach z Tym, Który jest dla mnie Najważniejszy. Który przyszedł na świat po to, aby mnie zbawić „zostając przybity do krzyża” a potem zmartwychwstając, abym i ja codziennie mogła z Nim zmartwychwstawać.
• Gdy zaczęłam codziennie czytać Biblię i rozważać Słowo Boże, moje życie zmieniło sie diametralnie. W centrum jest On. Zapragnęłam kochać jak On, czynić jak On i myśleć jak On. I choć nie zniknęły trudności, to ja zaczęłam postrzegać je inaczej. Wiem; nie zawsze potrafię „zaprzeć się samej siebie” i czynić Jego wolę, ale próbuję. Staram się o dobre słowo dla bliskich, okazuję im wdzięczność, staram się być radosna i spokojna, żyję tym co tu i teraz, słucham i staram się być uważna i zdyscyplinowana, z wiekszym zaufaniem powierzam ich Bogu. Relacja z Bogiem przekłada sie na moją relację z bliskimi. Eucharystia stała się moją codziennością. Doświadczam Boga, który obdarza mnie szczęściem oraz daje możliwość dzielenia się szcześciem z innymi. Wierzę w Tego,”który umiłował mnie  i samego siebie wydał za mnie„. Spróbuj zadać sobie pytania: Czy spotykam Chrystusa w codzienności? Czy spotkanie z Nim mnie przemienia? Czy staram się każdy krok swojego życia konsultować z Nim?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, proszę Cię, aby Twój Głos był wiodący w moich codziennych decyzjach i wyborach, by Twoje propozycje były moimi propozycjami, byś był moim najlepszym Przyjacielem, bym każdego dnia stawała sie podobna do Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?