Archiwum z dnia: 21 sierpnia 2020

21.08.2020, piątek , Św. Piusa X

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Ezechiela 37, 1-14

Spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości. I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe.
I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia?» Odpowiedziałem: «Panie Boże, Ty to wiesz».
Wtedy rzekł On do mnie: «Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana! Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha, byście ożyły. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha, byście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan».
I prorokowałem, jak mi polecono, a gdy prorokowałem, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha.
I powiedział On do mnie: «Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź, duchu, i tchnij na tych pobitych, aby ożyli».
Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach – wojsko bardzo, bardzo wielkie.
I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: Wyschły kości nasze, znikła nadzieja nasza, już po nas. Dlatego prorokuj i mów do nich:
Tak mówi Pan Bóg:
Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam» – mówi Pan Bóg.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich. Dlaczego nie wystarczyło, aby prorok po prostu stanął i zobaczył suche kości, tylko zadał sobie dodatkowy trud, aby dokoła obejść całą dolinę? Myślę, że Bogu chodziło o to, aby prorok utrwalił sobie ten obraz, aby dokładnie zobaczył i sprawdził, że kości wszędzie są całkiem suche, że nigdzie, na całym obszarze, nie ma znaku życia. Ostatecznie, że nie ma zupełnie szans na ich powrót do życia. Pomyślałem sobie, że gdy odkrywam moje braki, słabości, grzechy, to potrzebuję jeszcze czasu, aby z nimi pochodzić, aby mnie pouwierały, pobolały i pouciskały. Wszystko po to, abym zrozumiał, że sobie nie radzę i aby zrodziło to pragnienie, potrzebę zwrócenia się do Boga żywego i prośby o Jego Ducha, który ożywia.
• Jak ożywia Duch Boży? Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana! Jesteście bowiem ponownie do życia powołani nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, które jest żywe i trwa (1P 1,22). Prorokowanie nad kośćmi to także działanie słowa Pana, które ten wkłada w usta proroka. A każdy ochrzczony jest swego rodzaju prorokiem, który daje świadectwo o mieszkającym w nim Panu. Czy moje słowa, język, którego używam, pobudza innych do życia, czy zabija? Czy podnosi na duchu, czy raczej poniża?
• Kluczowym słowem tego fragmentu jest „duch”, użyte ośmiokrotnie. Duch, przez słowo, sprawia, że kompletnie wyschłe kości wracają do życia. Pomyśl, czy jest w tobie czy wokół ciebie coś kompletnie wyschłego, coś, co wydaje się nie rokuje powrotu do życia. Może żona/ mąż odszedł wiele lat temu i nie ma szans na ponowne wspólne życie? Może dzieci odeszły od Jezusa i nie ma widoku na to, aby chciały coś zmienić? Czy Duch Boży jest w stanie ożywić takie martwe miejsca w tobie? Słowo dziś mówi, że tak. Spójrz na swoje „suche kości” dziś – miejsca twojej klęski, upadku, grzechu, który powraca i wołaj: przybądź, duchu, i tchnij, ożyw i odnów oblicze tej ziemi – mojej ziemi.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Napełnij mnie Duchem ożywiającym, odnów we mnie moc Ducha, niech się radują kości, któreś skruszył.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?