Archiwum z dnia: 29 sierpnia 2020

29.08.2020, sobota , Wspomnienie Męczeństwa św. Jana Chrzciciela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 6,17-29

Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu, z powodu Herodiady, żony brata swego Filipa, którą wziął za żonę. Jan bowiem wypominał Herodowi: „Nie wolno ci mieć żony twego brata”. A Herodiada zawzięła się na niego i rada byłaby go zgładzić, lecz nie mogła. Herod bowiem czuł lęk przed Janem, znając go jako męża prawego i świętego, i brał go w obronę. Ilekroć go posłyszał, odczuwał duży niepokój, a przecież chętnie go słuchał.
Otóż chwila sposobna nadeszła, kiedy Herod w dzień swoich urodzin wyprawił ucztę swym dostojnikom, dowódcom wojskowym i osobom znakomitym w Galilei. Gdy córka Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Król rzekł do dziewczęcia: „Proś mnie, o co chcesz, a dam ci”. Nawet jej przysiągł: „Dam ci, o co tylko poprosisz, nawet połowę mojego królestwa”. Ona wyszła i zapytała swą matkę: „O co mam prosić?” Ta odpowiedziała: „O głowę Jana Chrzciciela”. Natychmiast weszła z pośpiechem do króla i prosiła: „Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela”. A król bardzo się zasmucił, ale przez wzgląd na przysięgę i na biesiadników nie chciał jej odmówić. Zaraz też król posłał kata i polecił przynieść głowę jego. Ten poszedł, ściął go w więzieniu i przyniósł głowę jego na misie; dał ją dziewczęciu, a dziewczę dało swej matce.
Uczniowie Jana, dowiedziawszy się o tym, przyszli, zabrali jego ciało i złożyli je w grobie.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Postawa Heroda wobec Jana przypomina postawę Piłata wobec Jezusa. Piłat dla „własnego spokoju” wydał Jezusa na śmierć mimo, iż nie znalazł w Nim winy. Herod również dla „własnego spokoju” wydał na śmierć Jana mimo, że Jan był człowiekiem prawym i uczciwym. Skazując Jana podjął próbę zagłuszenia głosu, który odwoływał się do jego sumienia. Herod chętnie słuchał Jana. Widział w nim mądrość i świętość. Jan był niejako głosem sumienia wzywającego Heroda do zerwania cudzołożnego związku. Skazanie Jana było więc formą uciszenia sumienia. Do czego wzywa mnie moje sumienie? Czy doświadczam walki wewnętrznej? Czy potrafię dokonywać wyborów? Czym się kieruję, kogo słucham przy podejmowaniu decyzji? Gdzie szukam mądrości i wsparcia?
  
• Herod dla zaspokojenia własnych korzyści (związek z Herodiadą) gotów był poświęcić wszystko, nawet drugiego człowieka. Życie Jana było mniej warte niż słowo dane kobiecie. Błędem było dawanie obietnicy spełnienia każdego żądania, ale jeszcze większym jej wypełnienie. Herod okazał się słabym człowiekiem, skoro przed współbiesiadnikami wstydził się sprzeciwić tak absurdalnym żądaniom dziecka. Jakie sytuacje pozbawiają mnie odwagi? Czy jestem gotów przyznawać się do Jezusa i bronić wiary? Czy lęk przed utratą statusu społecznego nie przyczynia się do przyjęcia przeze mnie postawy konformizmu? Czy potrafię wykazać się odwagą i zawracać z źle obieranych dróg?
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „W Tobie, Panie, ucieczka moja, niech nie doznam wstydu na wieki.” (Ps 71,1)

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?