Archiwum z dnia: 25 sierpnia 2020

25.08.2020, wtorek , Św. Ludwika

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Hebrajczyków 4,12

Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Żywe bowiem jest słowo Boże. W Biblii często Bóg żywy jest przeciwstawiany niemym martwych bożkom, jako Ten, który mówi, działa, prowadzi i ratuje swój lud. Jezus powiedział: Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną. (J 10,27) Czy na modlitwie Słowo Boże ożywa w Twoim sercu? Bóg zawsze ma coś do powiedzenia swojemu dziecku. Tylko nam nie zawsze udaje się usłyszeć. Czy masz doświadczenie, że Bóg bardzo indywidualnie przemówił do Ciebie w sercu przez Pismo Św.?
• Ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny. Lęk przed tym mieczem może być powodem, że nie chcemy usłyszeć. Potrzebna jest gotowość i pragnienie poznania prawdy o sobie samym, choćby była trudna. Duch Św. często przekonuje nas o grzechu, chcąc nas od niego uwolnić. Jednak, aby uzdrowić ranę, trzeba ją dostrzec, przyznać się do niej i zapragnąć zmiany. Czy pozwalasz, by Słowo Boże mówiło Ci trudne rzeczy, wzywało do nawrócenia, przypominało bolesne sytuacje, otwierało głęboko zasypane bolesne rany? Można się tak nastawić na słuchanie Boga tylko w konkretnych upragnionych tematach, że nie jest się w stanie usłyszeć nic innego.
• Zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Pismo Św. mówi: Serce człowieka jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi? (Jer 17,9) Sami nie potrafimy zobaczyć prawdy o sobie, tak jak nie potrafimy spojrzeć sobie w twarz. Potrzebne jest lustro, by nie żyć w ułudzie, fantazji na swój własny temat. Takim zwierciadłem duchowym jest Słowo. Jezus się modlił: za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie (J 17,19) Nie ma wzrostu wiary i uświęcenia bez poznawania prawdy. Czy traktujesz w ten sposób modlitwę Słowem? Czy pragniesz poznawać prawdę o Bogu i o sobie samym?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. proszę uzdalniaj mnie do większej miłości, zabieraj lęk, pokazuj prawdę i uzdrawiaj moje serce!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?