Archiwum z dnia: 3 lutego 2021

03.02.2021, środa , Św. Błażeja; Św. Oskara

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ps 103, 1-2.13-14.17-18

REFREN: Bóg jest łaskawy dla swoich czcicieli
Błogosław, duszo moja, Pana,
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana,
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Jak ojciec lituje się nad dziećmi,
tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają.
Wie On, z czegośmy powstali,
pamięta, że jesteśmy prochem.
Lecz łaska Boga jest wieczna dla Jego wyznawców,
a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem,
nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza
i pamiętają, by spełniać Jego przykazania.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Wszystko, co jest we mnie. Jakież to bogactwo. Wszystko – zatem myśli, uczucia, wspomnienia, skojarzenia, wrażliwość, pamięć… Całe bogactwo, które kryją nasze wnętrza, może błogosławić Pana. Popatrz na swoje uczucia, na swoją pamięć. Czy jest tam porządek? Czy są nakierowane na oddawanie chwały Bogu? Z powodu grzeszności i zranień, łatwo nam wejść w nieuporządkowanie emocjonalne i w pamiętliwość; co gorsza, łatwo nam w tym trwać. A jednak Słowo nieustannie wzywa do tego, by oczyszczać sferę emocjonalną i pamięć. Jak? Przede wszystkim przez nazywanie po imieniu tego, co czujemy (zwłaszcza, gdy uczucia są trudne) i tego, co pamiętamy – i przez przebaczenie. Nie zaniedbuj przebaczenia…

• Jesteśmy prochem, lecz łaska Boża jest wieczna dla Jego wyznawców. Zachwyca mnie kontrast ukazany w tych słowach. Jesteśmy prochem, wydaje nam się czasem że jesteśmy tacy ważni, niezastąpieni, a przecież choć owszem – jesteśmy ważni w oczach Boga, to naprawdę jesteśmy prochem, polnym kwiatem, trawą która dziś jest, jutro już nie. A jednak łaska Boża jest dla nas wieczna, dzięki niej będziemy żyć wiecznie w Nowym Świecie, odkupieni i przebóstwieni. Czy mam poczucie własnej kruchości, czy mam wewnętrzną wdzięczność i zachwyt nad wieczną wiernością Boga?

• Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem, nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza i pamiętają, by spełniać Jego przykazania. Strzec przymierza to strzec relacji z Bogiem. Ona czasem nam się skrywa pod mnogością praktyk religijnych, a także pod natłokiem obowiązków, gonitwą z życiem, lawiną problemów. Ci, którzy strzegą przymierza, pamiętają by spełniać Jego przykazania, a pierwsze przykazanie Jego brzmi: słuchaj, Izraelu… Pamiętamy o tym, co dla nas ważne: rocznice, urodziny, wizyty u lekarzy i zebrania w szkole. Na ile pamiętamy o Panu Bogu w codzienności, na tyle Go kochamy. Pamięć uporządkowana, to pamięć kochająca.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Błogosław, duszo moja, Pana – i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?