Archiwum z dnia: 4 marca 2021

04.03.2021, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 12,35-40

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi oczekujących swego Pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze.
Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.
A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czekać na powrót Pana, to nic innego jak mieć świadomość swojej przemijalności. Kresem mojego życia tu na ziemi jest śmierć mojego ciała. Koniec bólu, cierpienia i walki z rzeczywistością, na którą się nie godzę. Dalej jest wiara w to, co powiedział Jezus, że mieszkań w domu Ojca jest wiele. Jak daleko odeszliśmy od tej prawdy. Uciekamy od śmierci. Ludzi starszych oddzieliliśmy od aktywnego społeczeństwa, bo ich obecność stała się trudna do przyjęcia. Przypomina boleśnie o prawdzie, że my też będziemy kiedyś u kresu swojego życia. Nawet słyszałam takie powiedzenie, że Panu Bogu ta starość nie wyszła.
• Przypowieści Jezusa miały zazwyczaj w sobie coś zaskakującego po to, aby sprowokować słuchaczy do refleksji. Co to za właściciel/pan, który obsługuje swoje sługi po powrocie do domu? Tacy w rzeczywistości nie istnieli. Jezus mówi o swoim powrocie na ziemię, który obiecał odchodząc. Taki jest nasz Bóg. Będzie usługiwał przy stole tym, którzy czekali na Jego przyjście.
• Przepasane biodra i zapalone pochodnie to symbol gotowości do służby, aby otworzyć, gdy Pan przyjdzie. Kto z nas ma taką gotowość czekania i zgodę na śmierć? Dla wielu z nas jest to jedno z ostatnich życzeń. Strata bliskich osób jest bolesna. Szczególnie, gdy relacje, które mieliśmy, były mocne. Przeżycie zdrowej żałoby i opłakanie straty zawsze jest miejscem wzrostu naszej osobowości. Tylko kto na to teraz tak patrzy? Jak ty patrzysz na stratę? Czy przeżywasz ją blisko Jezusa, rozmawiając o swoich przeżyciach, dzieląc się swoim bólem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziekuję Ci, że przy Tobie mogę być wolny.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?