Archiwum z dnia: 20 marca 2021

20.03.2021, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 7,40-53

Wśród tłumów słuchających Jezusa odezwały się głosy: «Ten prawdziwie jest prorokiem». Inni mówili: «To jest Mesjasz». «Ale – mówili drudzy – czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem, skąd był Dawid?» I powstał w tłumie rozłam z Jego powodu. Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie podniósł na Niego ręki.
Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszy, a ci rzekli do nich: «Czemu go nie pojmaliście?» Strażnicy odpowiedzieli: «Nigdy jeszcze nikt tak nie przemawiał jak ten człowiek».
Odpowiedzieli im faryzeusze: «Czyż i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszy uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty».
Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: «Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw nie przesłucha i nie zbada, co on czyni?»
Odpowiedzieli mu: «Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj i zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei». I rozeszli się – każdy do swego domu.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Nauka i czyny Jezusa mocno poruszają ludzi, wzbudzają silne, czasami skrajne emocje. U jednych wzbudzają ciekawość, radość, entuzjazm, u innych gniew, złość, oburzenie. To znaczy, że po spotkaniu z Jezusem trudno pozostać obojętnym na Niego. Świat właściwie oczekuje opowiedzenia się „za”, albo „przeciw”. To wymaga „zbadania” i „przesłuchania”. Samo zbadanie może jednak nie wystarczyć, by opowiedzieć się „za”. Można o Nim przeczytać najmądrzejsze książki i wysłuchać najlepsze konferencje, a mimo to nie przyjąć prawdy, że jest jedynym Zbawicielem. Trzeba pragnąć doświadczyć Go osobiście, spotykać w życiu, sakramentach, Słowie, drugim człowieku. Czy „badam” Jezusa, czy chcę Go poznawać? W jaki sposób, z jaką rzetelnością to robię?
• Jezus wzbudza „zamęt”. „Przychodzi ogień rzucić na ziemię” (por. Łk 12,49). Wzywa człowieka do przemiany, przełamania własnego komfortu, wyjścia ze schematów, walki z wygodą i lenistwem. Daje nowe wzorce – miłości ponad wszystko i zaprasza do wzięcia własnego krzyża i pójścia za Nim. To wymaga podjęcia konkretnego trudu i wysiłku. Do czego konkretnie wzywa mnie teraz Jezus? Co jest moim schematem/wygodą,  z których nie chciałbym wyjść?
• Faryzeusze, którzy mieli być wzorem religijności i wiary, nie zauważyli, że na ich oczach spełniają się zapowiedzi mesjańskie. Dzisiaj może być podobnie. Potrafimy stworzyć sobie system religijny w imię Jezusa, w którym nie ma dla Niego miejsca. Umiemy zmieniać, interpretować zasady, aby naginać je do własnego celu, usprawiedliwiać własne postępowanie. Czy z wyższością nie krytykuję postępowania innych? Czy nie oceniam, nie chcę na siłę zmieniać drugiego człowieka?
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi siłę i wytrwałość w poznawaniu Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?