Archiwum z dnia: 17 marca 2021

17.03.2021, środa , Świętej Gertrudy; Św. Patryka

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 5, 17-30

Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam. Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili (…..) Nie dziwicie się temu! Zatem: mam się dziwić, czy nie dziwić? Jak to w ogóle jest ze zdziwieniem w moim życiu? Niedawno modliłam się o sporą konkretną kwotę, żeby kupić sprzęt potrzebny mi do ćwiczeń i rehabilitacji. Po niecałym miesiącu przyszła na moje konto nagroda od pracodawcy – pierwszy raz, odkąd pracuję w tej firmie. Byłam zdziwiona – nagroda podczas pandemii i kryzysu?! – a przecież nie powinnam być! Kupiłam orbitrek, śpiewając hymny pochwalne. Przypomnij sobie, jaka ostatnia interwencja Boża naprawdę Cię zdziwiła. Co kryło się za tym zdziwieniem: uniżenie i wdzięczność, a może niedostatek wiary?
• Umarli usłyszą głos Syna Bożego i ci, którzy usłyszą, żyć będą. (….) wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego (…) Jezus dwukrotnie powtarza tę frazę, lekko ją tylko zmieniając. To się w jakiejś mierze dokonało po śmierci Jezusa: „Groby się otworzyły i wiele ciał Świętych, którzy umarli, powstało. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli oni do Miasta Świętego i ukazali się wielu” (Mt 27,52n). Ale ta zapowiedź sięga dalej. W mentalności rodaków Jezusa, zmartwychwstanie wiązało się ściśle z Dniem Ostatecznym. Nie byli w stanie pojąć, że Jezus mówi o zmartwychwstaniu przed Sądem Ostatecznym; nie umieli od razu uwierzyć, że po śmierci i pogrzebie po prostu opuścił grób. Ale ja ufam, że te słowa mają jeszcze jeden wymiar: gdy modlę się za ludzi duchowo umarłych, członków mojej rodziny którzy odeszli daleko od Niego – czepiam się tego wersetu jak obietnicy. Umarli usłyszą głos Syna Bożego – o tak, Panie, niech ci, co umarli dla wiary, zmartwychwstaną do niej przed śmiercią.
• Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Wpatruję się w białą Hostię podczas Adoracji. Niby taka niewielka, lekka, jednym ruchem można ją złamać i zniszczyć. A jednak ma życie w sobie, życie które spływa do naszych serc, gdy spędzamy przed Nią czas. Życie ukryte, życie schowane pod pozornym bezruchem, a jednak pełne Miłującej Obecności.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Wierzę Panie, że Ty jesteś Synem Bożym, wierzę w Twoją moc.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?