CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ZAUFAĆ BOŻEJ MIŁOŚCI

07.06.2022, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Pierwsza Księga Królewska 17, 7-16

Potok, przy którym ukrywał się Eliasz, wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz. Wówczas Pan skierował do niego to słowo: «Wstań! Idź do Sarepty koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam pewnej wdowie, aby cię żywiła». Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty.
Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał za nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba!»
Na to odrzekła: «Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa – tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy».
Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i swemu synowi zrobisz potem. Bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię».
Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się, zgodnie z obietnicą, którą Pan wypowiedział przez Eliasza.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Niesamowite jest to, jak Pan Bóg działa w życiu ludzi. Nie chodzi mi tu o tych wybranych, jak prorocy czy królowie, lecz o „zwykłego człowieka”. Gdy czytałem ten fragment, zastanawiałem się, dlaczego Pan Bóg nie uczynił cudu tam, przy potoku, gdzie ukrywał się Eliasz. Przecież nie byłoby to dla niego żadnym problemem. I gdy czytam ten fragment, zastanawiam się, czy aby najważniejszym nie jest tutaj właśnie spotkanie Eliasza z wdową a nie cud rozmnożenia.
• Pan Bóg pragnie przygotować Eliasza do konfrontacji z wiarołomnym królem, lecz wie, że serce jego proroka jest przepełnione strachem i smutkiem. Nie ma on siły, wynikającej z wiary, by wejść w „paszczę lwa” i ogłosić Boże decyzje. Wysyła więc go do Sarepty, do wdowy. W tamtych czasach i ówczesnej kulturze kobieta nie miała znaczenia a wdowa to synonim biedy i beznadziei. Dzięki wierności i zaufaniu Bożemu słowu wdowa, jej syn i prorok otrzymują jedzenie. Bóg nie zasypuje ich chlebem, lecz uczy ich zaufania, gdy każdego dnia z drżeniem serca odkrywają, że dzbany są znów pełne.
• Eliasz widzi, że Bóg troszczy się o każdego i potrafi z każdej, nawet najbardziej beznadziejnej sytuacji, uczynić dobro. To daje mu siłę, by realizować powierzoną mu misję.
• W tym fragmencie Pan Bóg pokazuje mi, że nie ma dla Niego sytuacji beznadziejnej. Nawet jeśli runie mój cały świat i doświadczę wielkiego nieszczęścia, On o mnie pamięta i chce w odpowiedni sposób, może bardzo powoli, podnieść mnie z upadku. Jedynym warunkiem jest moje wsłuchanie się w Jego wolę i posłuszeństwo. I to chyba jest dla mnie najtrudniejsze, żeby uwierzyć Bogu bez zastrzeżeń, wątpliwości, bez stawiania swoich warunków. A czy ty jesteś w stanie zaufać Bogu w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji? Czy dajesz Mu szansę, aby przemieniał twoje życie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu oddaję Ci wszystkie moje trudnośći, słabości i miejsca, gdzie czuję się beznadziejny. Proszę uzdrawiaj je swoją mocą i miłością.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?