Archiwum z dnia: 18 sierpnia 2022

18.08.2022, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Ezechiela 36, 23-28

Tak mówi Pan: «Chcę uświęcić wielkie imię moje, które zbezczeszczone jest pośród ludów, zbezczeszczone przez was pośród nich, i poznają ludy, że Ja jestem Pan, gdy okażę się Świętym względem was przed ich oczami. Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serca nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, zabiorę wam serca kamienne, a dam wam serca z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. Wtedy będziecie mieszkać w kraju, który dałem waszym przodkom, i będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Tak mówi Pan: «Chcę uświęcić wielkie imię moje – Bóg domaga się chwały, a ponieważ ludzie Mu jej nie oddają, postanawia sam zadziałać i uzdolnić nas do uwielbienia Go. Kolejne zdania opisują, jakie uwielbienie się Panu podoba, jakiego pragnie. Czy masz świadomość, że oczyszczenie z grzechów, nawracanie się, wzrost w uświęceniu jest oddawaniem chwały Bogu? Każde zwycięstwo Jego łaski jest Jego chwałą i uwielbieniem Jego miłosierdzia. Każda spowiedź, każdy sakrament, każde Twoje małe zwycięstwo nad pokusą i słabością – dokonane ze względu na Boga – jest oddaniem Mu chwały. Każdy gest miłości, akt pokory, rezygnacji z siebie, usłużenia bliźnim ze względu na Jezusa jest aktem uwielbienia.
• Bóg wie dobrze na co nas stać i wie, jak bardzo niezdolni jesteśmy do takiego życia. Dlatego jego ratunek nie polega na pomocy, czy obniżeniu poprzeczki. Jego sposób jest radykalny – to transplantacja serca: zabiorę wam serca kamienne, a dam wam serca z ciała. Czy Ty też tego pragniesz? Masz gotowość, by zaryzykować i oddać swoje serce, by w zamian otrzymać nowe? Wyjęciu serca musi towarzyszyć moment pustki – śmierci. To wymaga totalnego zawierzenia, że Bóg nie zostawi Cię z pustym wnętrzem. To skok w ciemność, to wiara na słowo – Jego Słowo. Chcesz tego?

• Bóg uczciwie mówi, co jest Jego celem i po co posyła Ducha Św. Nie dla naszej przyjemności, rozwiązania problemów, ułatwienia życia: Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. Duch Św. ma do wykonania w Tobie konkretne zadanie – uzdolnić Cię do oddawania chwały Ojcu – upodobnić Cię do Jezusa. Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. (Rz 8, 29) Czy też tego pragniesz i do tego dążysz?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami. (J 15,8) Duchu Św. pozwalam Ci i błagam Cię o to, byś uwielbił we mnie i przeze mnie Ojca – Wszechmocnego Odwiecznego Pana Zastępów godnego wszelkiej chwały!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?