Archiwum z dnia: 30 sierpnia 2022

30.08.2022, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List św. Pawła do Koryntian 2, 10b-16

Bracia:
Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż my nie otrzymaliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania dobra, jakim Bóg nas obdarzył. A głosimy to nie za pomocą wyszukanych słów ludzkiej mądrości, lecz korzystamy z pouczeń Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha.
Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego pojąć, bo tylko duchem można to zrozumieć. Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać? My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „…co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży….”. Czytany dziś fragment Pisma dotyka tajemnicy Trójcy Świętej i Jej życia wewnętrznego. Śp. ojciec Włodzimierz Zatorski OSB zwrócił kiedyś uwagę, że w Piśmie Świętym możemy przeczytać słowa wypowiadanie przez Boga Ojca oraz przez Pana Jezusa, lecz nie znajdziemy tam wypowiedzi Ducha Świętego. Dlaczego? Ponieważ Duch Święty jest Komunią Osób, łącznikiem i spoiwem. Miłością spajającą pozostałe Osoby w Jedno. „Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego.” Duch przenika również wszelkie stworzenie od jego zarania. Co znajdujemy już w pierwszych wersetach Biblii. „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię….a Duch Boży unosił się nad wodami.” (Rdz 1, 1)
• Święty Paweł w czytanym dziś liście przeciwstawia człowieka zmysłowego człowiekowi duchowemu. Można tym miejscu nawiązać do dramatu ludzi współczesnych. Powszechnie przyjęta dziś wizja człowieka, okalecza osobę ludzką. Antropologiczny redukcjonizm wciska ją w wąskie ramy procesów i uwarunkowań materialnych oraz biologicznych. By człowiek w tych ramach się pomieścił, amputowano mu wcześniej duszę z jej całym bogactwem i pięknem. Pozostały kadłubek odpowiada przewidywalnymi odruchami na zadane mu bodźce i w niczym już nie przypomina wolnego i pięknego Dziecka Bożego. Jak to może się dziać? Przecież dostaliśmy wolną wolę.
• Bóg daje nam wybór i zachęca, by był on słuszny. Jednak to my mamy tego wyboru dokonać i my mamy być gotowi, by ponieść wszelkie jego konsekwencje. Pan Bóg mówi: „Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście…. Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładąc przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo.” (Pwt 30 15-19) Człowieku współczesny! Patrz, wybieraj i decyduj, czy chcesz żyć w wolności Dziecka Bożego, czy wolisz być zredukowanym do poziomu zwierzęcia i funkcjonować jako interaktywne mięso z kością?
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Boże, daj nam Twego Ducha byśmy głosili i poznawali dobro jakim tak szczodrze nas obdarzasz.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?