Archiwum z dnia: 20 sierpnia 2022

20.08.2022, sobota , Św. Bernarda, opata i doktora Kościoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 23, 1-12

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.
A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• …lecz uczynków ich nie naśladujcie. Uczeni i faryzeusze to tacy ówcześni celebryci i łatwo znaleźć odniesienie. …żeby się ludziom pokazać, to jak pęd do zaistnienia w mediach; frędzle u płaszczów to pogoń za tym, co modne; zaszczytne miejsca na ucztach to jak lans na imprezach; chcą, by ich pozdrawiano – gotowi na wszystko, byleby zyskać i utrzymać popularność. Całkowite skoncentrowanie na sobie, ale czy w jakimś stopniu nie dotyczy także mnie i ciebie? Jezus pokazuje zupełnie inny wzorzec, totalne zaprzeczenie powyższego. Ten wzorzec to bycie sługą. Jaki wzorzec bycia sługą daje Jezus?
• Istotą służby Jezusa jest wypełnienie woli Ojca. “Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego , który Mnie posłał , i wykonać Jego dzieło” (J 4,34). Ale do tego Jezus potrzebował napełnienia Duchem Świętym, co dzieje się podczas chrztu w Jordanie. Jeśli Jezus potrzebował do swojej służby Ducha Świętego, to o ileż bardziej my go potrzebujemy! Wołaj o Ducha Bożego, jeśli, jak Jezus, chcesz wypełnić Boży plan.
• Do służby trzeba być odpowiednio przygotowanym, zaprawionym. Dla Jezusa tym czasem jest kuszenie na pustyni. Doświadczanie przez nas pustyni jest  czasem, w którym wyraźnie możemy zobaczyć i nauczyć się, że jesteśmy stworzeniami zależnymi od Boga. Przez ten obraz mamy dostrzec, że  u podstaw wszystkich naszych osiągnięć, umiejętności, sukcesów, dokonań, leży Boża łaska i Boża moc. Bóg poprzez Swoje wychowujące doświadczenia sprawia w ten sposób „wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka w nas” (Ef 3,16), czyni nas gotowymi do służenia innym. Czy zatem dziękujesz Panu za takie doświadczenia?
• Po trzecie, służba ma swój praktyczny wymiar w oddaniu życia. „Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10,45). Ale to nie tylko śmierć ze względu na wyznawane wartości, może o wiele częściej to takie drobne czyny, takie “małe umieranie” ze względu i dla Jezusa – gdy jesteś wolontariuszem i tracisz czas dla innych, gdy poświęcasz siły wychowaniu dziecka, gdy dajesz czas rodzinie, gdy kształcisz się, aby lepiej usłużyć innym przez wykonywaną pracę… Wszystko to, co cię kosztuje a służy zbudowaniu i rozwojowi drugiego człowieka. Czy odnajdujesz w sobie takie pragnienie i takie czyny?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, otwórz moje oczy, abym zobaczył potrzeby drugiego człowieka i uczyń moją wolę zdolną do konkretnej odpowiedzi. Z miłości. Tak, jak robiłeś to Ty.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?