Archiwum z dnia: 27 listopada 2012

27.11.2012, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Łukasza 21, 5- 11

Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: „Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony”.  Zapytali Go: „Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?”  Jezus odpowiedział: „Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: «Ja jestem» oraz: «nadszedł czas». Nie chodźcie za nimi. I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec”.  Wtedy mówił do nich: „Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszym czytaniu Jezus zapowiada uczniom zniszczenie świątyni jerozolimskiej. Mówi też o końcu czasów. Wszyscy chcielibyśmy wiedzieć kiedy to nastąpi, i jak wiele czasu na ziemi ma jeszcze każdy z nas. Z woli Ojca, który jest w niebie nigdy się tego nie dowiemy i nikt nie pozna godziny swej śmierci aż nadejdzie.
• „Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Mk 13,32). Nie traćmy zatem czasu na dociekania kiedy to się stanie. Nie wierzmy nikomu kto mówi, że wie. Tylko Bóg Wszechmocny wie gdyż On zdecydował o końcu czasów i o długości życia każdego z nas. Nie mamy innego wyjścia jak tylko żyć tak jakbyśmy mieli umrzeć za chwilę. Każdego dnia powinniśmy być gotowi zarówno na koniec świata jak i własną śmierć.
•  Wszystko co jest zburzone można odbudować ale II Świątyni Jerozolimskiej zniszczonej przez Rzymian w roku 70 n.e. nie odbudowano do dziś. Upewniajmy się każdego dnia, że świątynie naszych dusz są całe a jeśli z naszej woli i przez grzech doprowadzamy je do ruiny to pamiętajmy, że dzięki Miłosierdziu Boga możemy je odbudować. Potrzebne jest nawrócenie i sakrament pokuty. Najświętsze Ciało i Krew Jezusa uświęcą każdą duszę, która będzie na to gotowa.          

• Każda nawrócona dusza to radość Jezusa Chrystusa, który powiedział „Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia” (Łk15, 7).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu pragnę dochować Ci wierności i żyć tak abyś przyjął mnie do swego królestwa gdy przyjdzie mój czas.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?