CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO IŚĆ W POKORZE ZA PANEM
11.11.2014, wtorek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia wg św. Łukasza 17, 7 – 10
Jezus powiedział do swoich apostołów:
„Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: «Pójdź i siądź do stołu»? Czy nie powie mu raczej: «Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił»? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: «Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać»”.
zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- „Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: pójdź i siądź do stołu? Czy nie powie mu raczej: przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?”. W dzisiejszym czytaniu Pan Jezus mówi o postawie wobec obowiązków. Jeśli przyjąłem posadę służącego to nie powinienem oczekiwać ciągłych podziękowań za wszystko co wykonam, a co należy do moich obowiązków. Jeśli pracuję gdziekolwiek to nie powinienem oczekiwać ciągłego chwalenia mej pracy jeśli robię tylko to za co otrzymuję wynagrodzenie. Jeśli małżonkowie uzgadniają, że jedno z nich wychodzi do pracy a drugie pracuje w domu to żadne z nich nie powinno oczekiwać specjalnego uznania od drugiej strony gdyż wykonują to co wzajemnie uzgodnili. Żadne z nich nie powinno też wartościować żadnej z prac.
- „Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. Pan Jezus zwraca nam uwagę na postawę pokory. Czy jeśli podejmuję się pracy charytatywnej, społecznej to czynię to z miłości bliźniego i potrzeby serca czy raczej oczekuję uznania, rozgłosu?. Czy podejmuję służbę bo chcę naśladować Jezusa czy robię to bo w danym środowisku i sytuacji „nie wypada inaczej”?. Czy potrafię przyjąć, że uznaniem za mą pracę i służbę będzie dopiero zamieszkanie w Domu Ojca?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, bywa ciężko i często brak mi dobrego słowa ale wierzę, że Ty docenisz to co robię.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie)Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
