Archiwum z dnia: 1 października 2015

01.10.2015, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 10,1-12

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.
Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże».
Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: «Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże».
Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

•  Idźcie, oto was posyłam; Każdy z nas, ochrzczonych jest posłany by głosić Ewangelię – Dobrą Nowinę. Jest to szczególne zadanie dla osób konsekrowanych, ale nie jest ono zarezerwowane tylko dla nich. Mamy wypełniać tę misję według własnego powołania, także jako małżonkowie, rodzice, dzieci. Św. Łukasz daje nam nawet przepis w jaki sposób mamy to czynić. Misjonarz ma nieść pokój i być łagodny jak owca, na agresję nie odpowiadać agresją, nie przywiązywać się do rzeczy materialnych, podróżować bez zbędnego bagażu, w troskach o „teraz” winien całkowicie ufać Bogu (nie noście ze sobą trzosa, ani torby), nie tracić czasu na zbędne gadania, zbaczanie z drogi i opóźnienia w realizacji posłannictwa (nikogo w drodze nie pozdrawiajcie – w czasach Apostołów pozdrowienia miały wręcz formę rytuałów, które zabierały wiele czasu). Jakim jestem Apostołem: czy moje życie bardziej zachęca do wiary, czy odpycha? Jak słucham współczesnych Apostołów (papieża, biskupów, kapłanów)?
• miasta; Jezus podczas swojego ziemskiego życia różnie był przyjmowany w różnych miastach. W jednych Go witano z radością, w innych odrzucano. Takim miastem jestem ja sam z zamieszkującymi mnie mieszkańcami: myślami, poglądami, opiniami, odczuciami, planami, pragnieniami, decyzjami, pożądaniami. Czy w tym wszystkim jest godne miejsce dla Jezusa? A może Go odrzucam i znieważam?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, proszę Cię o łaskę odważnego głoszenia Ciebie, gdziekolwiek mnie postawisz w życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?