Archiwum z dnia: 14 października 2015

14.10.2015, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 11, 42-46

Jezus powiedział do faryzeuszów i uczonych w Prawie:
«Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić i tamtego nie opuszczać.
Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku.
Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą».
Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: «Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz».
On odparł: «I wam, uczonym w Prawie, biada. Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszym fragmencie Pan Jezus upomina faryzeuszy, elitę intelektualną i społeczną wśród Żydów, ludzi zamożnych, żyjących blisko świątyni i obcujących z Pismem Świętym. Krytykuje ludzi, którzy powinni być przewodnikami dla ludu Izraelskiego, a są zgorszeniem. Zastanawiałem się, w jaki sposób ten fragment odnosi się do mnie? A może to jest tylko i wyłącznie o nich?!
• Pierwsze upomnienie dotyczy wykonywania obowiązków bez odniesienia do sprawiedliwości i miłości Bożej (Łk 11, 42). Jakie aspekty mojego życia są tą „dziesięciną”? Czy Jezus mówi o tym, jak odnoszę się do moich obowiązków religijnych, takich jak niedzielna msza św. czy regularna spowiedź? A może dziesięcina, to jest to wszystko, co robimy, to jak korzystamy z Bożego daru jakim jest nasze życie! Czy wykonując swoje obowiązki domowe lub zawodowe pamiętam, że to tylko drobny dar jaki mogę ofiarować Bogu z wdzięczności za to, co już od niego otrzymałem?
• Drugie upomnienie dotyczy pychy (Łk 11, 43). Proszę przeczytaj ten wers i zastanów się, czy Pan Jezus krytykuje człowieka sukcesu? Czy piętnuje nas, gdy otrzymujemy dobre stanowisko, jesteśmy popularni i rozpoznawalni lub gdy stawia się nas w pierwszych rzędach? Moim zdaniem kluczem do zrozumienia tego zdania jest słowo „lubić”. Faryzeusze pożądali pochwał i zaszczytów tylko po to by karmić swoją pychę. Nie traktowali swojej pozycji w społeczeństwie jako służby dla innych, ale zabiegali o to, by czerpać profity tylko dla siebie. A co jest motorem moich działań? Czy w tym gdzie jestem teraz dostrzegam Boży plan, powołanie do służby? Bo jest ogromna różnica w stwierdzeniach „lubi być chwalony a  jest chwalony”, „lubi popularność a jest popularny” czy „lubi mieć władzę – sprawuje władzę”. Myślę, że to słowo klucz każdy z nas powinien traktować jak probierz dla decyzji i postaw w swoim życiu, dzięki czemu można przetestować je w świetle Ewangelicznego upomnienia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu dziękuję Ci za dar życia oraz za wszystkie talenty, które otrzymałem. Prosze Cię Panie daj mi siły bym dawał świadectwo o Twojej sprawiedliwości i miłosierdziu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?