Archiwum z dnia: 6 października 2015

06.10.2015, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 10, 38 – 42

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.
Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».
A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”. Wciąż troszczymy się i zamartwiamy o sprawy doczesne. Jak dobrze i bogato przyjąć gości, jak cenne prezenty kupić z okazji pierwszej Komunii Świętej, jak bogate wesele urządzić swoim dzieciom. Różne są pobudki takiego działania ale głownie chcemy pokazać że nas też stać. Czy nie ważniejsze jest aby ze swoim gościem po prostu usiąść i porozmawiać nawet tylko przy herbacie? Czy nie ważniejsze od wszystkich prezentów jest aby uzmysłowić swemu dziecku jak wielki dar otrzymuje przystępując do Stołu Pańskiego?  Czy dla młodych małżonków ważniejszy jest krój sukienki i liczba gości czy świadomość że oto zaczynają nowe życie, które powinni zawierzyć Chrystusowi? Co jest naprawdę ważne w moim życiu?

• „Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane” (Mt 6, 31 – 33). Pan Jezus mówi do uczniów ale i do nas „starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość”. To Królestwo Boże jest naszym prawdziwym celem i sensem życia. Wszystkie dobra materialne, które zdobywamy w życiu doczesnym nie wprowadzą nas do Domu Ojca. One służą tylko naszym ciałom. Czy w takim  samym stopniu dbam o swoje ciało co o zbawienie swej duszy? Co jest dla mnie samego ważniejsze: moje ciało czy moja dusza? Co naprawdę muszę zrobić dla ciała a co powinienem czynić każdego dnia dla zbawienia mojej duszy?  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, umacniaj moją wiarę abym zawsze miał na uwadze prawdziwy cel mego życia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?