Archiwum miesięcy: październik 2015

30.10.2015, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 14, 1-6

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę.
Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: „Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?” Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił.
A do nich rzekł: „Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz nawet w dzień szabatu?” I nie mogli Mu na to odpowiedzieć.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czym była wodna puchlina? Wodna puchlina powodowała, że całe ciało chorego nabrzmiewało od nadmiaru płynów, jak to powszechnie opisują starożytne teksty medyczne. Można zatem sobie wyobrazić jak uciążliwa owa choroba była w życiu  codziennym.
• Każda choroba w jakiś sposób paraliżuje życie codzienne. Jezus zachowuje się w bardzo specyficzny sposób, charakterystyczny dla siebie. Łukasz ewangelista pisze bowiem: Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: „Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?” Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił.
• Jezus uzdrawia człowieka chorego niezależnie od tego czy się to komuś podoba czy nie podoba. Jezus ma odwagę czynić dobro, nawet wówczas, gdy jest  to niezgodne z powszechnym myśleniem.
• Dla Jezusa najważniejszy jest człowiek. Najważniejsza jest miłość. Również w sposób charakterystyczny odpowiada Żydom: Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz nawet w dzień szabatu?” Dla Jezusa miłość zawsze jest ponad prawem.
• Czy masz odwagę czynić dobro nawet wtedy, jeśli się ono komuś nie podoba? Czy twoje działanie przeniknięte jest miłością?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię o odwagę czynienia dobra, nawet jeśliby się to komuś nie podobało. Proszę Cię o miłość w życiu codziennym.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?