Archiwum miesięcy: luty 2016

27.02.2016, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 15, 1-3. 11-32

W owym czasie zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:„Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zebrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, które jadały świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.Wtedy zastanowił się i rzekł: «Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników». Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem».Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą suknię i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić.Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to znaczy. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego».Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę».Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się»”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Często wydaje nam się, że jesteśmy porządni i trudno nam cokolwiek zarzucić. W takiej sytuacji nie mamy się z czego nawracać. Bóg pragnie, abyśmy byli ludźmi wolnymi, czyli ludźmi, którzy znają prawdę o sobie. Jezus w ewangelii św. Jana mówi:  Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. (J 8, 32) W każdym człowieku są dwa oblicza człowieczeństwa: dobra i zła. Każdy z nas ma słabe i silne strony swojej osobowości. Ważne jest, abyśmy je poznali. Często w nas są także obaj synowie z ewangelii -zarówno ten, który trwoni to, co otrzymał od rodziców, ale i ten, który nosi zazdrość o brata.
• Młodszy syn, który opuścił ojca, to uosabia te dziedziny życia, których nie poddajemy Ojcu niebieskiemu. Dziedziny naszej osobowości, które domagąją się powrotu do Ojca. Często są poukrywane w naszej podświadomości. Słabości, ktore odziedziczyliśmy po przodkach, a które ranią innych. Dopiero sytuacje kryzysowe wyprowadzają je na światło dzienne i domagają się uporządkowania i nawrócenia. Bóg ma moc z naszych słabych stron uczynić dobro i dar dla innych.
• Drugi syn z ewangelii o miłosiernym Ojcu ukazuje te dziedziny naszego życia, które wydają się być mocnymi stronami naszej osobowości. One jednak również potrzebują nawrócenia. Potrzebujemy je oddać Ojcu niebieskiemu, aby służyły Jego królestwu i misji jaką ma dla naszego życia. Często nasze zdolności, wykształcenie i wszelkie talenty rodzą pychę, ponieważ nie są oddane Bogu żywemu.
• Poddać czy oddać Bogu te różne sfery naszego życia oznacza, że liczymy się z Jego zdaniem wyrażonym w Bożym Słowie czy nauce Kościoła. Oznacza, że Boga chcemy stawiać na pierwszym miejscu a nasze „ja” dopiero na drugim. Nie odwrotnie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci dar widzenia siebie w prawdzie. Dziekuje za dar nawrócenia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?