Archiwum z dnia: 2 marca 2016

02.03.2016, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 5, 17-19

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus mówi o Prawie Bożym oraz tradycji wynikającej z nauczania Proroków. Przypomina, że nie przyszedł po to by zmieniać Prawo, lecz by je wypełnić. Jest to niezwykła deklaracja, jeśli zważymy rewolucyjność ewangelicznego przesłania o miłości Boga i bliźniego. Ewangelia była i nadal jest bardzo rewolucyjna, a mimo to Jezus zaprzecza by chciał zmienić PRAWO.
• Jeśli porównamy tę deklarację do znanych w historii przewrotom czy zmianom ideologicznym, to każda z nich niosła wraz z nową ideologią zerwanie ze starym prawem. Zmieniała rzeczywistość niszcząc to co stare, zakopując je w gruzach wojen i krwi ludzkiej. Jezusa nie działa jak człowiek. Dobra Nowina, którą głosi, polega na wypełnieniu zapowiedzi Proroków oraz uzupełnieniu istniejącego Prawa. Jezus przychodzi i zakańcza pierwszy etap budowy i na tym fundamencie stawia dalszą część budowli. Jest to uzupełnienie i dokończenie procesu zapoczątkowanego w raju a nie budowanie od nowa na zgliszczach. Dodatkowo te zmiany są potwierdzone wyłącznie Jego własna krwią, którą przelał na Krzyżu i daje jako ofiarę na każdej Eucharystii.

• Zwróć proszę jeszcze uwagę na ostatnie zdanie tego czytania. Bóg poraz kolejny przypomina, że wielkość czynów oraz zasług zależy od wierności Prawu Bożemu oraz świadectwu życia Ewangelią. Człowiek nie może stawiać własnych pomysłów czy też praw ponad Słowo Boże. Wezwanie to nie dotyczy tylko rządzących czy też „wilekich tego swiata”. Jest to wezwanie do każdego dnia, byśmy w sprawach nam codziennych zawsze patrzyli na Ewangelię. Ile to razy „dostosywałem” znane mi Prawa Boże do mojej własnej potrzeby? Czy interpretowałem je na swój rozum? Były to sprawy małe i błache, ale także takie, które wpływały na moje życie. Taki właśnie relatywizm, zmienianie „joty” i „kreski” krytykuje Jezus.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu proszę Cię o dar mądrości i wierności, bym odczytywał Twoja wolę i potrafił konskwentnie wprowadzać ją w swoim życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?