Archiwum z dnia: 12 marca 2016

12.03.2016, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 7, 2-3. 9b-10

Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam,
wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców,
zanim, jak lew, ktoś nie porwie i nie rozszarpie mej duszy,
gdy zabraknie wybawcy. Panie, przyznaj mi słuszność według mej sprawiedliwości i niewinności, która jest we mnie.
Niech ustanie nieprawość występnych,
a sprawiedliwego umocnij,
Boże sprawiedliwy, który przenikasz serca i sumienia.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Autor psalmu jest szczęśliwym człowiekiem, ponieważ ma się do kogo uciekać w chwilach trudnych czy wręcz traumatycznych. Wiara jest bowiem łaską, która pozwala przekraczać ludzką codzienność i  życiowe problemy. Piotr apostoł w swoim liście mocno podkreśla wymiar pokory w wierze. Pokora pozwala uznać, że Bóg jest większy od mojego rozumu. Pokora pozwala przyjąć, że ja sam nie jestem w stanie siebie zbawić, czyli wyzwolić od wszystkich ucisków jakich doświadczam w codziennym życiu. Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. (1P 5, 5b-7).
• Łaska wiary pozwala przekraczać to co się wydaje niemożliwe. Święty Paweł w Liście do Efezjan przypomina o walce na poziomie duchowym, w której wszyscy uczestniczymy. Bo czy nie doświadczamy w sobie na co dzień rozterek, zamieszania, skłonności do lenistwa, zaniedbania obowiązków stanu?  Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału. lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. (Ef 6, 12) Potrzebujemy być zanurzeni w modlitwie i poście, aby rozpoznać swojego przeciwnika.
• Do kogo przychodzisz zmagając się z codziennymi problemami? Czy twoje życie wiary zanurzone jest w codziennej modlitwie ze słowem Bożym?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuje za dar wiary. Dziękuje za przejrzenie na walkę duchową w moim życiu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?