Archiwum z dnia: 23 marca 2016

23.03.2016, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 26, 14-25

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam». A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.
W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia?»
On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.
Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi».
Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?»
On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».
Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: «Czy nie ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak jest, ty».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejszy fragment opowiada nam o zdradzie Judasza. Bardzo mocno wybrzmiewa tu fakt, że jest on jednym z Dwunastu. Judasz będąc wraz z Mistrzem widział przecież cuda, które czynił Rabbi oraz znał Jego naukę. Mimo to decyduje się zdradzić! Dlaczego to robi? Może dla zysku? Moim zdaniem te trzydzieści srebrników, które na owe czasy stanowiło typowe odszkodowanie za śmierć niewolnika, nie można traktować jako sowitą nagrodę. Poza tym, gdy przychodzi do starszyzny to nie określa ceny, lecz daje im prawo decyzji. Według mnie tak zachowuje się człowiek, który wie, że popełnia zło, lecz robi to w imię swoich ideałów. Judasz po prostu wierzy, może najmocniej z całej dwunastki, że Jezus jest Mesjaszem. Jednak wierzy w Mesjasza zwycięzcę, który wzbudzi powstanie, wypędzi Rzymian, a następnie obwoła się Królem Izraela. Nie rozumie tego co głosi Jezus, więc próbuje w ten sposób zmusić Jezusa do działania. Zdradza w myśl zasady, że „cel uświęca środki”.
• Ile razy ja sam stawiałem moje plany oraz wizję ponad Jezusem? Ile razy Bóg miał być jedynie wszechmocnym narzędziem, generatorem błogosławieństw tak, bym mógł osiągnąć swój cel? Ile razy „sprzedawałem” przesłanie ewangeliczne za srebrniki, którymi były sława, akceptacja otoczenia, pieniądze czy zaspokojenie? Wtedy też byłem blisko Ciebie Panie, jak Judasz w Wieczerniku, a mimo to zgrzeszyłem, zdradziłem Ciebie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Przepraszam Cię Panie za wszytkie moje zdrady, za każdy grzech, którym oddaliłem się od Ciebie. Przepraszam Cię za obłudę, brak odwagi by stanać za Tobą i uwierzyć w Twój plan zbawienia przygotowany dla mnie. Przepraszam Jezu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?