Archiwum z dnia: 7 kwietnia 2016

07.04.2016, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 3,31-36

Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.
Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Z góry Przychodzący; Przychodzącym z góry jest Jezus, a z ziemi  – Jan Chrzciciel. Jezus przekazuje nam to, co mówi do Niego Ojciec. Jan powtarza słowa wypowiedziane przez Boga. Jezus przyszedł na świat, aby zbawić człowieka. Jan nie ma takiej mocy. Jezus daje świadectwo o planie zbawienia, lecz Mu nie wierzą. Jan daje świadectwo o Mesjaszu, i jemu też nie wierzą. Odrzucenie tych świadectw oznacza odrzucenie Boga. Syn Boży, otrzymał Ducha Świętego bez ograniczeń, a Jan otrzymał Go w sposób ograniczony, do wykonania misji polegającej na ujawnieniu w świecie Mesjasza. Ten, który pochodzi z nieba jest więc nieograniczonym Bogiem, człowiek jest natomiast niedoskonały. Kim dla mnie jest Jezus?
• Bóg jest prawdomówny; Bóg jest Prawdą. Jego Słowa są Prawdą i mają moc. Słowo, które wychodzi z ust Boga, nie wraca do Niego bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciał Bóg i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa (Iz 55,11). Skoro Bóg jest prawdomówny, to dlaczego nie przyjmuję wszystkiego co mówi? Dlaczego odrzucam pewne prawdy wiary? „Kto szuka prawdy – szuka Boga, choćby nawet tego sobie nie uświadamiał (Edyta Stein). Poszukiwanie Boga może doprowadzić do spotkania z Nim. Czy stać mnie na ryzyko stanięcia twarzą w twarz, sam na sam, takim jakim jestem, z Bogiem (na modlitwie)?
• Jego świadectwo; Nauka i życie Jezusa są świadectwem, a nie wykładem o jakichś niepojętych prawdach, są objawianiem Boga, a nie odkryć naukowych czy prawd moralnych. Dlatego prawidłową moją odpowiedzią na słowa Jezusa winno być zawierzenie Jemu, a nie tylko próby zrozumienia intelektualnego (prawda o Bogu przerasta moje możliwości pojmowania). Zawierzenie może przejawiać się całkowitym zaufaniem Bogu, w każdej chwili mojego życia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Proszę Cię Panie, abym zawsze, w każdej sytuacji umiał wiernie stał przy Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?