Archiwum z dnia: 16 kwietnia 2016

16.04.2016, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 9, 31-42

Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego. Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie. Znalazł tam pewnego człowieka, imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku. «Eneaszu – powiedział do niego Piotr – Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!» I natychmiast wstał. Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Szaronu i nawrócili się do Pana. Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: «Przyjdź do nas niezwłocznie». Piotr poszedł z nimi, a gdy przybył, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia. Po usunięciu wszystkich Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do zwłok i rzekł: «Tabito, wstań!» A ona otworzyła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy, i ujrzeli ją żywą. Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie, i wielu uwierzyło w Pana.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bóg potrzebuje z naszej strony wiary, aby mogło objawiać się to co po ludzku wydaje się niemożliwe:  Bez wiary zas nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że Bóg jest, że wynagradza tych, którzy Go szukają. (Hbr 11, 6) Wiara i pokora  Piotra sprawily znaki i cuda, które dokonały się w zdumiewający sposób. Pokora Piotra zrodziła się po zaparciu się Jezusa. Jego grzech był potrzebny, aby mogła zrodzić sie pokora i odpowiednia postawa związana z misją, którą chciał Piotrowi powierzyć Jezus.
• Każdy z nas posiada swoją drogę rodzenia się wiary i wzrastania w niej. Każdy z nas ma swoją drogę rodzenia się i wzrastania pokory, bez której wielkie dzieła w naszym życiu nie mogą zaistnieć. Każdy z nas ma bowiem inną historię życia, inne ciemne i mocne strony swojej osobowości, inne grzechy  i rany grzechowe. Piotr był sangwinikiem, pewnym siebie. Dopiero śmierć Jezusa i zaparcie się Jego, objawily mu jego własną kondycję. Potrzebne było przebaczenie i uzdrowienie Jezusa, ale najpierw potrzebna była skrucha Szymona Piotra.
• Uzdrowienia, wskrzeszenia i liczne cuda są możliwe dlatego, że Piotr w posłuszeństwie realizuje misję swojego życia. Empatia, ale i posłuszeństwo Piotra rodzi się przez cierpienie. Taka była ziemska droga Jezusa jak czytamy w Liście do Hebrajczyków: A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego, którzy Go słuchają. (Hbr 5, 8-9) W innym miejscu autor Listu pisze: Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. (Hbr  4,15)

• Potrzebujemy swojej „Jafy”, w której dokonują się wskrzeszenia i  uzdrowienia. Potrzebujemy swoich znaków i cudów, którę będą wzmacniać naszą wiarę. Czy odkryłeś swoją drogę wiary i pokory? Czy odkryłeś swoją ciemną stronę osobowości? Czy odkryłeś swoja „Jafę”, miejsce, w którym pojawią się znaki i cuda?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziekuję, że zmartwychwstałeś. Dziekuję za moją drogę wiary i drogę pokory. Dziękuję za moją Jafę.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?