Archiwum z dnia: 17 kwietnia 2016

17.04.2016, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Apokalipsa św. Jana 7,9.14-17

Ja, Jan, ujrzałem wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy.
I rzekł do mnie jeden ze starców: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Siedzący na tronie rozciągnie nad nimi namiot. Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, bo paść ich będzie Baranek, który jest w pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejsze Słowo z Apokalipsy obrazuje Niebieską Liturgię i charakteryzuje jej uczestników. Wskazuje jacy ludzie zdobyli nagrodę wieczną „To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku”. Pan Jezus podczas pobytu na ziemi powiedział „Jeżeli Mnie prześladowali to i Was prześladować będą” (J 15,20). Okazuje się, że to czy jesteś w ucisku, czy jesteś w jakiś sposób prześladowany, weryfikuje Twoje chrześcijaństwo. Zastanów się czy Twoja postawa jest „wyrazista”, bezkompromisowa wobec wszystkiego „co ma choćby pozór zła”? (1Tes 5,22). Czy Twoja mowa jest: „Tak – tak, nie – nie” (Mt 5,37)? Uczciwie zastanów się czy służysz tylko Bogu, czy jednak Mamonie? (Mt 6, 24). Odpowiedź na te pytania niech na koniec doprowadzi Ciebie do rozważenia czy Twoje życie jako chrześcijanina różni się w codzienności od życia ludzi niewierzących?

• Kolejna cecha ludzi zbawionych – „To ci, którzy (…) opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy”. Czy regularnie korzystasz z sakramentu pokuty i pojednania? Czy w zdobywaniu Nieba pokładasz nadzieję, w tym ile dobra udaje Ci się w życiu uczynić, czy raczej w zasługach Pana Jezusa?

• „A Siedzący na tronie rozciągnie nad nimi namiot.” Słowo o namiocie pojawia się po raz pierwszy w Ewangelii o przemienieniu Pańskim na górze Tabor. Wtedy podczas zachwytu doznanego wizją chwały Chrystusa i szczęścia Niebieskiego, uczniowe zapragnęli przedłużyć ten stan i zatrzymać tę radość, to uniesienie na ziemi i zbudować namioty, aby Niebiescy goście pozostali z nimi na ziemi. Teraz Bóg rozprzestrzenia namiot nad zbawionym ludem Bożym, jako znak przedłużenia tej radości na wieczność. Pan sam czyni ten namiot kierując do Ciebie takie słowa: Już nie mogę się doczekać Ciebie mój synu, moja córko! Pragnę zamieszkać z Tobą i ofiarować Ci moją radość na zawsze! Chcę byś zawsze był, byś zawsze była przy mnie! Nie odchodź! Ja stawiam dla Ciebie namiot, bo chcę Ciebie mieć blisko, pragnę byś u mnie zamieszkała i zamieszkał! (Lb 24, 5-9)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Boże dziekuję Ci za Twoją ogromną miłość i za to, że nasza przyjaźni nigdy się nie skończy!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?