Archiwum z dnia: 5 czerwca 2016

CHODZIĆ W DUCHU, TO BYĆ ŚWIADKIEM ZNAKÓW JEZUSA

05.06.2016, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 7,11-17

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy zbliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego, jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.
Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli, i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań». Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas i Bóg łaskawie nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Jezus spotyka kondukt pogrzebowy, który kroczy by pochować młodzieńca, jedynego syna wdowy. Niezwykle piękna jest ta scena, bo widać w niej ludzką, jakże wrażliwą stronę Jezusa. Ten poczuł żal i litość na widok matki opłakującej swego jedynego syna i postanowił wkroczyć w ból rozstania spowodowany śmiercią.  Jezus dotyka się mar, tj. desek na których spoczywa ciało chłopca przekraczając Prawo i stając się tym samym rytualnie nieczysty, aby mogła objawić się większa chwała Boża. Przede wszystkim jednak przekracza granice śmierci pokazując, że to On jest Panem życia i śmierci.
  •  Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Kobieta w ówczesnym Izraelu zawsze musiała być pod opieką jakiegoś mężczyzny – ojca, męża, syna. Można zatem wyobrazić sobie samotność owej wdowy, która odprowadza do grobu jedynego syna. Nie ma już nikogo. Chrystus mówi rozpaczającej kobiecie, by nie zatrzymywała się na rozpaczy.  Kto umie prawdziwie kochać, zawsze otrzyma od Boga dar miłości; otrzyma kogoś, kto czeka na miłość i kto potrafi kochać.
  • «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań».Chłopiec został wyrwany śmierci I wrócony do życia. Zostaje uzdrowiony z choroby, która prawdopodobnie doprowadziła go do śmierci. Może znowu wykorzystywać swoje talenty, realizować pragnienia i misje. Czy jest we mnie część umarła, która potrzebuje wskrzeszenia bym mógł żyć w pełni? Poproszę Pana o światło.
  • A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas i Bóg łaskawie nawiedził lud swój». Wszelkie cuda, które Jezus dokonywał i dokonuje są po to, by pokazać Chwałę Bożą i zbudować wspólnotę. Podziękuję za wszystkie małe i większe cuda, których doświadczyłem i których byłem świadkiem u moich sióstr i braci. Podziękuję za wszystkie znaki Jezusa, które zbudowały moją wiarę.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Ty jesteś Zmartwychwstaniem i Życiem. Przymnóż mi wiary, by nie umarł na wieki.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?