Archiwum z dnia: 6 czerwca 2016

06.06.2016, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 5, 1-12

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami:
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Błogosławieństwa przedstawiają sposób w jaki Pan Bóg patrzy na człowieka, jak wartościuje ten świat. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami. (Iz 55,8) mówi Bóg w Księdze Izajasza. W błogosławieństwach Jezus próbuje nam przybliżyć sposób myślenia Boga i drogi, którymi On chce nas prowadzić.
• Czy jestem tego świadomy, czy nie, moje myślenie jest ukształtowane przez logikę tego świata, nie zawsze zgodną z logiką Bożą. Czy dostrzegam w sobie miejsca, w których moje schematy myślowe rozmijają się z Ewangelią? Na ile przekonują mnie i są mi bliskie prawdy zawarte w błogosławieństwach? Czy z którymś błogosławieństwem szczególnie nie potrafię się zgodzić, któreś mnie oburza lub niepokoi? Może w ten sposób Duch Św. pokazuje mi, który temat w moim życiu wymaga pogłębienia, przemyślenia, nawrócenia?
• Na ile te błogosławieństwa są dla mnie realne i obecne w moim życiu. Czy nie odkładam ich na bok, jak przyjemną do poczytania, ale zupełnie niepraktyczną i nierealną historyjkę? Np. czy motywują mnie do walki o czyste serce, do bycia miłosiernym, czy koją mój smutek i poczucie niesprawiedliwości, czyli czy dodają mi sił do walki z grzechem i do walki o więcej dobra kształtując w ten sposób moją postawę życiową?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu pozwól mi spojrzeć ne mnie samego i na świat dokoła Twoimi oczami, pomóż mi zrozumieć Twoją wolę dla mnie i uzdolnij mnie do bycia Ci jeszcze bardziej posłusznym.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?