Archiwum z dnia: 15 czerwca 2016

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO WIERZYĆ WE WSZECHMOC BOGA

15.06.2016, środa , Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Druga Księga Królewska 1. 6-14

Kiedy Pan miał wśród wichru unieść Eliasza do nieba, szedł Eliasz z Elizeuszem z Gilgal. Wtedy rzekł Eliasz do niego: «Zostańże tutaj, bo Pan posłał mnie aż do Jordanu». Elizeusz zaś odpowiedział: «Na życie Pana i na twoje życie: nie opuszczę cię!». I szli dalej razem.
A pięćdziesiąt osób z uczniów proroków poszło i stanęło z przeciwka, z dala, podczas gdy oni obydwaj przystanęli nad Jordanem.
Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku. Kiedy zaś przeszli, rzekł Eliasz do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: Niechby, proszę dwie części twego ducha przeszły na mnie!». On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się».
Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch: a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzał i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie szaty swoje, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego.
Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego, uderzył wody, lecz one się nie rozdzieliły. Wtedy rzekł: «Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?». I uderzył wody, a one rozdzieliły się w obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Dzisiejsze czytanie przedstawia nam ostatnie ziemskie chwile Eliasza, któremu towarzyszy jego uczeń Elizeusz (co oznacza „Bóg wybawił; Bóg jest wybawieniem”). Obydwaj wiedzą, że zaraz nastąpi coś wielkiego i ważnego. Eliasz więc pragnie samotności a Elizeusz uparcie pozostaje przy nim [2 Krl 2,6b]. Wyobraź sobie zmęczonego starca, za któym jak cień podąża młodzieniec wpatrujący się w niego i wsłuchując się z uwagą w jego słowa. Czy nie przypomina to rodzica wprowadzającego dziecko w zadziwiający świat? Moim zdaniem Pismo Św. pokazuje nam, jak ważna jest wiedza i tradycja powstała przez pokolenia. Zastanów się, jaki masz stosunek do obrzędów i nauki Kościoła wynikające z tradycji? Czy starasz się ją zrozumieć i czerpać z zawartej w niej mądrości? A może odrzucasz wszystko mówiąc „To nie idzie z duchem czasu. To jest ciemnogród!”? Zauważ, że podążający za Eliaszem Elizeusz otrzymał błogosławieństwo Boga. Co by było gdyby został na brzegu Jordanu?
  • Bardzo ciekawy jest też motyw płaszcza. W tamtych czasach i kulturze oznaczał on osobę i jej prawa. Eliasz zarzucił swój płaszcz na Elizeusza i w ten sposób wybrał go na swego następcę.  Po odejściu Eliasza jego uczeń otrzymuje jego płaszcz, czyli symbolicznie przekazana zostaje mu władza prorocka. Zauważ też, że dzieli go na dwie części. Mając płaszcz Eliasza próbuje powtórzyć cud rodzielenia wód Jordanu, ale nie udaje mu się to. Gdzie leży błąd młodego proroka? Czy może płaszcz stracił swoją „moc”? Elizeusz doskonale odczytuje, co należy zrobić. Zwraca się do JAHWE i mówi „Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?”. Zrozumiał, że bez błogosławieństwa JAHWE nic nie jest w stanie uczynić, a wszystkie „pamiątki” po Eliaszu są zwykłymi rzeczami. Zastanów się, czy nie przykładasz więcej uwagi do adorowania symboli czy relikwi, niż do żywego Jezusa obecnego w Eucharystii? Tylko w Bogu jest moc i błogosławieństwo!

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu proszę Cię poszerzaj moje granice. Ty jesteś wszechmocny i dla Ciebie nie ma nic niemożliwego. Bądź uwielbiony Panie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?