Archiwum z dnia: 2 grudnia 2016

02.12.2016, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 9, 27-31

Gdy Jezus przychodził, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: Ulituj się nad nami, Synu Dawida! Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: Wierzycie, że mogę to uczynić? Oni odpowiedzieli Mu: Tak, Panie! Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: Według wiary waszej niech wam się stanie! I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie! Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszej Ewangelii widzimy Jezusa opuszczającego miejscowość, w której wszkrzesił córkę  zwierzchnika synagogi (porównaj Mt  9, 18-26). Informacja o wskrzeszeniu dziewczynki rozeszła się po całej tamtejszej okolicy (Mt 9,27). Być może właśnie wtedy tę wiadomość usłyszeli dwaj niewidomi. Szukają Jezusa i znajdują go tuż przed opuszczeniem tej miejscowości. Są niewidomi a mimo to z determinacją idą za Jezusem i głośno wołają Ulituj się nad nami.  Jezus się nie zatrzymuje. Niewidomi się nie zniechęcają. Wchodzą za nim do domu, i dopiero tam następuje spotkanie. Czyżby Jezus nie słyszał ich wcześniejszego krzyku ?

  Czy w trudnych dla mnie chwilach zwracam się o pomoc do Jezusa ? Czy cierpliwie proszę, wołam do niego ? A może szybko się zniechęcam, jeśli nie widzę natychmiastowego efektu?

• Jezus pyta niewidomych Wierzycie, że mogę to uczynić ? Oni odpowiadają mu bez wątpliwości Tak, Panie. Jezus dotyka ich oczu i wypowiada formułę Według wiary waszej niech wam się stanie. Jezus dotyka chorego miejsca w człowieku ale jednocześnie akcentuje znaczenie wiary w procesie uzdrowienia.  W przypadku tych dwóch niewidomych Jezus chciał, aby oni  wyznali swoją wiarę ustami, przed ludźmi.

  Czy prosząc Jezusa o uzdrowienie wierzę, że On to może uczynić? Czy mam świadomość, że brak wiary w jego moc jest przeszkodą  w doświadczeniu uzdrowienia, które on pragnie mi dać?

• Pomimo wyraźnego zakazu Jezusa Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie! byli niewidomi idą i roznoszą  wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy . Nawet zakaz Jezusa ich nie powstrzymał, ponieważ ich serce nie potrafiło nie mówić, o tym co Jezus im uczynił. W ich sercu pojawiło się to samo pragnienie, które było obecne w sercach apostołów, którzy spotkali żywego Boga i doświadczyli Jego miłości Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli (Dz 4,20).

  Czy mam w sercu to samo pragnienie jakie było udziałem tych dwóch niewidomych ? Czy z radością dzielę się owocami mojego spotkania z Jezusem? Czy daję świadectwo swojego uzdrowienia? A może zatrzymuje to tylko dla siebie ?

Czy już wziąłeś udział w naszej ankiecie? Jeśli nie, to wypełnij kwestionariusz pod tym linkiem: http://surveys.imas.pl/s3/lectio-divina
Pomóż nam zrozumieć jak lepiej możemy promować czytanie i rozważanie Bożego Słowa.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?