Archiwum z dnia: 18 grudnia 2016

18.12.2016, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 1,18-24

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, on bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy Bóg z nami.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Zaślubiny u Żydów były dwuetapowe: zaręczyny, które już czyniły narzeczonych mężem i żoną, oraz zaślubiny (uroczyste przeprowadzenie panny młodej do domu męża) – około roku po zaręczynach. Maryja znalazła się brzemienną nim zamieszkali razem. Józef nie chciał już zamieszkać z Maryją i uznać dziecka za swoje. Nie chciał również narazić jej na wstyd i poniesienie kary za cudzołóstwo (śmierć przez ukamieniowanie – por. Pwt 22, 22-27). Wybrał rozwiązanie, przez które próbuje ocalić jej życie i dobre imię: zerwać zaręczyny i oddalić Maryję. Przezwycięża własny ból i upokorzenie. Jak ja mogę naśladować Józefa w moim życiu?
• Imię Jezus w hebr. znaczy „Bóg jest zbawieniem”. Nadanie imienia dziecku było równoznaczne z uznaniem go za swoje. Zwykle nadawane imiona miały jakieś znaczenie. Józef miał nadać imię, które wskazał mu sam Bóg, co znaczyło, że ma On wobec dziecka szczególny plan. W tym wypadku jest nim realizacja danej obietnicy Izraelitom, że będzie zawsze ze swoim ludem, czyli Emmanuelem – Bogiem z nami.
• Józef uczynił tak, jak Mupolecił  Anioł Pański. Maryja zachowuje i rozważa w sercu (Łk 2, 19) swoje doświadczenie spotkania z Bogiem. Nie dzieli się nim z Józefem, pozostawiając narzeczonego w niepewności. A on, mąż sprawiedliwy, w milczeniu przeżywa wewnętrzną walkę. W Piśmie Świętym nie ma zapisanego żadnego słowa, które padło z jego ust. W milczeniu słucha, rozważa a później działa. Bez rozgłosu, z wiarą, rozwiązuje problemy, które stawia przed Nim Bóg. Oboje przeżywają ciszę jako przestrzeń, w której doświadczają spotkania z Bogiem i tam czerpią siłę do realizacji powołania osobistego i małżeńskiego. Czy umiem z wiarą, przyjmować plany Boże, zwłaszcza te bardzo trudne i niezrozumiałe?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie przymnóż mi wiary, abym uznał Twój plan dla mojego życia za wartość i był gotowy na jego przyjęcie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?