Archiwum z dnia: 28 grudnia 2016

28.12.2016, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 2, 13-18

Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”.
On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: „Z Egiptu wezwałem Syna mego”.
Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców.
Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: „Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Herod nie miał złudzeń, że narodził się król, który jest jego rywalem i  pretendentem do jego tronu i władzy, ale Bóg ma swój plan wobec tych, którzy Mu zaufali. Budzi Józefa we śnie (przez anioła) i każe mu się szybko wyruszać do Egiptu. Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić.
• Naważniejsze aby, jak Józe i Maryja, zaufać Bożemu prowadzeniu. Przebaczać tym, którzy nas w jakiś sposób skrzywdzili i oddać sprawy Bożemu prowadzeniu. Tylko Bóg żywy ma możliwość wyprowadzenia dobra z każdej trudnej i bolesnej sprawy. On ma niewyczerpaną  moc rozwiązań. Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru. (Rz 8,28).
• Bóg jest z nami w najtrudniejszych sytuacjach naszego życia. Oczekuje od nas tylko wdzięczności i uwielbienia. Oczekuje zaufania w Jego moc. Autor Ps 23 pisze: Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza. (Ps 23, 4).
• Gdy Paweł i Sylas zostali uwięzieni podczas drugiej wyprawy misyjnej, ufali Bogu i uwielbiali Go. Bóg odpowiedział na takie zaufanie w sposób spektakularny. O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że się zachwiały fundamenty więzienia. Natychmiast  otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. (Dz 16, 25-26).
• Jak wyrażasz Bogu Twoje zaufanie – dziękujesz za wszystko, uwielbiasz w radościach i trudach? Powtarzasz – Jezu ufam Tobie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu jesteś Panem życia i śmierci. Jesteś nowonarodzonym Mesjaszem. Jesteś moim Mesjaszem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?