Archiwum z dnia: 15 grudnia 2016

15.12.2016, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie mój, Boże,
z krainy umarłych wywołałeś moją duszę *
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, *
i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę,
a Jego łaska przez całe życie. *
Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.
Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś (…) z krainy umarłych wywołałeś moją duszę… – każdy ochrzczony może się tak modlić. Włączenie do Kościoła dzieci Bożych odkupionych krwią Jezusa jest wybawieniem od wyroku śmierci wiecznej. Czy jesteś za to wdzięczny? Czy dostrzegasz wartość tego, że jesteś ochrzczony, żyjesz sakramentami – czy nie uważasz tego za oczywistość, coś naturalnego, czyli czegoś co ci się należy? Jest to wielki dar i łaska, za którą należy dziękować i wielbić opatrzność i miłosierdzie Boże.
• Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, i pamiętajcie o Jego świętości. – pamięć o dobru, jakie nam Bóg wyświadczał pomaga uświadomić sobie Jego dobroć, potęgę i miłość oraz pobudza do miłości i uwielbiania Boga. Jeśli nie pociąga cię modlitwa dziękczynienia/ uwielbienia, może nie zauważasz wszystkich darów, jakie otrzymujesz od Pana? Może szybko o nich zapominasz, albo za bardzo się skupiasz na brakach i trudnych rzeczach? Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, † a Jego łaska przez całe życie. Dobra jest zawsze więcej, ale zło się bardziej rzuca w oczy. Walka duchowa polega także na zauważaniu dobra i Bożej obecności w świecie i uwielbianiu Boga w tym dobru.
• Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, * Panie, bądź moją pomocą. – im bardziej zawierzysz, o im więcej będziesz wołać, tym intensywniej będziesz doświadczać Bożego działania w swoim życiu. Im więcej realnego życia będzie w modlitwie, tym więcej Bożej obecności w codziennym życiu. Jeśli modlitwa jest wyobcowana z rzeczywistości, jest jakąś abstrakcją, to trudno, żeby było widać „jej efekty” w życiu. Zaproś Boga do konkretnych codziennych spraw, oddaj Mu je i pozwól, by się nimi zajął i przez to pokazał ci swoją miłość i potęgę. Wtedy widząc Bożą dobroć i potęgę serce samo się będzie wyrywać do wielbienia: Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *
  Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie za łaskę chrztu św., łaskę wytrwania w wierze, dziękuję za każdą spowiedź, komunię św., dziękuję za Twoją opiekę, dziękuję za…

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?