Archiwum z dnia: 4 października 2012

4. 10. 2012, czwartek

Ewangelia Św. Łukasza 10, 1-12

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.  Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.  Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.  Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże».  Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: «Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże». Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”. 

Rozważanie:

• Kościół ze swojej natury jest misyjny, czyli posłany. Również każdy chrześcijanin ze swojej natury jest posłany. Kiedy nie idzie i nie głosi Jezusa  nie jest chrześcijaninem. Można byłoby powiedzieć za autorem Apokalipsy: Znam twoje czyny: masz imię, które mówi, że żyjesz, a jesteś umarły. (Ap 3,1b) Bez obecności bowiem Ducha  Świętego nie można powiedzieć: Panem jest Jezus i głosić Go całemu światu.
• Jezus przypomina także swoim uczniom, że działanie człowieka jest zawsze wtórne. Najpierw należy prosić Pana żniwa, aby wyprawił robotników na swoje żniwo. Czy prosisz Pana żniwa- Boga żywego o kapłanów czy świeckich, wszelkie osoby potrzebne w jakikolwiek sposób do  służby?
• Osoby posłane nie są zdane na swoje siły. Mogą liczyć na moc Jezusa. Otrzymują władzę niewyobrażalną. Ewangelista Mateusz pisze: Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! (Mt 10,7-8) Wszystko po to, aby z mocą głosić królestwo Boże.
• Święty Paweł w podobny sposób pisze o swojej służbie: I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i  z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej. (1 Kor 2, 3-5)
• Jezus  idąc do swojego Ojca zostawia swoim uczniom misję i władzę do realizacji tej misji. Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć bedą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi jezykami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie. ( Mk 16, 15-18)
• Jakie są twoje pragnienia serca? Czy pragniesz wypełniać posłanie Jezusa, aby głosić królestwo niebieskie? Czy twoje pragnienia serca są podobne do pragnień Jezusa?

Modlitwa: Jezu daj mi swoje pragnienia. Daj mi pragnienia głoszenia Dobrej Nowiny. Pozwól mi nieść nadzieję i głosić Ciebie jako Boga żywego.