Archiwum z dnia: 26 października 2012

26.10.2012, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Łukasza 12, 54 – 59 

Jezus mówił do tłumów: „Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: «Deszcz idzie». I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: «Będzie upał». I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?  Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia.  Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Zastanawiają  jest  fakt, że Jezus dla nierozróżniających znaków czasu używa tak mocnego sformułowania jak „obłudnicy”. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne? Widocznie człowiek otrzymał  wszystko czego potrzebuje nie tylko do rozpoznawania pogody, ale także rozpoznawania znaków czasu. 

• Czego potrzebuje człowiek do przewidywania pogody? Potrzebuje rozumu i pewnego spostrzegania rzeczywistości. Pewna wiedza rodzi się z czasem. Tak samo jest z rozeznawaniem  znaków czasu. Bóg w akcie stworzenia obdarzył człowieka sumieniem, czyli  Bożym głosem w sercu człowieka. Otrzymał także człowiek prawdy objawione w Dekalogu, czyli prawie naturalnym. Chrześcijanie  i Żydzi posiadają do dyspozycje Słowo Boże, objawiane swojemu narodowi.

• Każdy człowiek zastanawiający się nad swoim życiem,  żyjący prawem naturalnym  i  szukający prawdy jest  w stanie rozpoznawać znaki czasu. Potrzebna jest do tego pokora, czyli szacunek do praw, które Bóg ustanowił w świecie człowieka.  Łamanie tych prawd rodzi nieszczęścia w życiu człowieka w wymiarze osobistym i publicznym.

• Czy korzystasz w pełni z tego co Bóg pozostawił człowiekowi w swoim Kościele? Czy znasz skarby Kościoła? Czy znasz ich moc w życiu codziennym? Czy jesteś człowiekiem przyjmującym swoje życie z perspektywy Słowa Bożego? Czy rozeznajesz znaki czasu w swoim życiu?

 Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu przepraszam Cię, że tak mało przykładam wysiłku do poznawania darów, które zostawiłeś człowiekowi. Przepraszam Cię, że zadawalam się  prawdami, które w jakiś sposób nie reflektuję i ich w gruńcie nie cenię.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?