Archiwum z dnia: 12 października 2012

12. 10. 2012, piątek

Ewangelia Św. Łukasza 11, 15-26

Gdy Jezus wyrzucał złego ducha, niektórzy z tłumu rzekli: „Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy”. Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.  On jednak znając ich myśli rzekł do nich: „Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i szatan sam z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy, to przez kogo je wyrzucają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, zabierze wszystką broń jego, na której polegał, i łupy jego rozda.  Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza. Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku. A gdy go nie znajduje, mówi: «Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem». Przychodzi i zastaje go wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów, złośliwszych niż on sam; wchodzą i mieszkają tam.  I staje się późniejszy stan owego człowieka gorszy niż poprzedni”. 

Rozważanie:

• Jezus jako Syn Boży słyszy absurdalne zarzuty pod swoim adresem: Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy. Owe zarzuty były związane z pewnym kontekstem kulturowym. Większość pogańskich egzorcystów próbowała wyganiać złe duchy za pomocą magicznych zaklęć. Rabini w II w. Po Chrystusie nadal oskarżali Jezusa i chrześcijan żydowskiego pochodzenia o to, że czynili swoje cuda za pomocą czarów.
• Łukasz w Dziejach Apostolskich  opisuje ciekawą historię z wędrownymi egzorcystami żydowskimi. Ale niektórzy wędrowni egzorcyści żydowscy próbowali wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złego ducha. Zaklinam was przez Pana Jezusa, którego głosi Paweł- mówili. Czyniło to siedmiu synów niejakiego Skewasa, arcykapłana żydowskiego. Zły duch odpowiedział im: znam Jezusa i wiem o Pawle, a wy coście za jedni? I rzucił się na nich człowiek, w którym  był zły duch, powalił wszystkich i pobił tak, że nadzy i poranieni uciekli z owego domu. (Dz 19, 13-16)
• Łukasz ukazuje prawdę, że szatanowi są bardzo dobrze znani słudzy Jezusa. Szatan przez opętanego mówi, że zna Jezusa i Pawła, ale  tych nie zna. Ci, którzy wypełniają wolę Jezusa są  bardzo dobrze znani przez szatana, ale także szczególnie przez niego znienawidzeni.
• Jezus odpiera złośliwe zarzuty pod swoim adresem, ale wydaje się, że nawet słowa Jezusa nie są argumentem w polemice. Mistrz z Nazaretu ukazuje brak logiki u adwersarzy. Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i szatan z sobą jest skłócony, jakże ostoi się jego królestwo?
• Jezus z całą mocą proklamuje królestwo Boże na ziemi. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. On ma moc wypędzania złych duchów i On na krzyżu ostatecznie pokonał szatana przez swoje posłuszeństwo Ojcu i Jego planom.
• My również możemy pokonać szatana w naszym życiu przez posłuszeństwo planom Ojca niebieskiego. Czy znasz misję swojego życia? Czy znasz plany wobec swojego małżeństwa? Czy jesteś posłuszny planom Ojca nawet za cenę cierpienia?

Modlitwa:  Jezu naucz mnie Twojej postawy wobec Ojca niebieskiego – postawy posłuszeństwa. Daj mi doświadczyć pokonywania szatana w swoim  życiu  przez posłuszeństwo.