CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO WEJŚĆ DO SZKOŁY MARYI
13. 10. 2012, sobota
Ewangelia Św. Łukasza 11, 27-28
Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: „Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś”.
Lecz On rzekł: „Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”.
Rozważanie:
- Słowa dzisiejszej krótkiej Ewangelii wydają się być dużym nietaktem Jezusa wobec swojej Matki. Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś. Lecz On rzekł: Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je.
- Maryja najpełniej zrealizowała słowa Jezusa w swoim życiu. Ona była tą, która zachowywała wydarzenia z życia Jezusa w swoim sercu i je rozważała. Łukasz Ewangelista po odnalezieniu Jezusa w świątyni odnotowuje krótkie zdanie: A Matka Jegio chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. (Łk 2, 51b)
- Współczesny człowiek ma ogromne problemy ze słuchaniem Słowa Bożego, a jeszcze większe z jego wcieleniem w życie. Ogromny przepływ informacji i tempo, w którym żyje utrudniają zatrzymanie się na refleksję i czas na modlitwę ze Słowem Bożym.
- Mateusz ewangelista ukazuje jasno czym kończy się słuchanie Słowa Bożego bez zachowywania go. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki. ( Mt 7, 26-27)
- Okazuje sie, że samo słuchanie Słowa Bożego bez zachowywania go, mało zmienia w naszym życiu. Nie prowadzi do nawracania się. Mateusz ewangelista ukazuje przyczyny braku nawrócenia, czyli owocowania ziarna Słowa Bożego w naszym życiu. Ukazuje gleby, na które pada ziarno słowa Bożego. Tych gleb jest cztery, ale tylko jedna przynosi plon.
- Aby ziarno przynosiło plony w naszym życiu, musi być rzucone do gleby serca przeoranej przez trudne doświadczenia. Owe doświadczenia uczą pokory, a więc i poznawania samego siebie – swoich słabości, grzechów, ran grzechowych, ale także naszych talentów i wszelakich obdarowań.
- Czy dziękujesz Jezusowi za trudne doświadczenia w swoim życiu? Czy dziękujesz Jezusowi za dar wiary, Kościoła, słowa Bożego? Czy twoje serce jest glebą przynoszącą plony z rzuconego ziarna w twoim życiu?
Modlitwa: Jezu dziękuję Ci za orkę gleby mojego serca. Dziękuję za wszelkie trudne doświadczenia w moim życiu, aby coraz lepiej zachowywać Słowo Boże.
