Archiwum z dnia: 1 stycznia 2013

 01.01.2013, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Łukasza 2, 16- 21

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Nie wielcy tamtego świata ale prości pasterze witają Tego, który jest Królem i Synem Bożym. Wezwani przez Anioła Pańskiego zostawiają stada powierzone ich opiece: „Niech tam nimi Pan Bóg włada” i czym prędzej udają się do Betlejem.
• „Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym dziecięciu” (Łk 2, 16 – 17). Tylko Maryja znała prawdę, którą objawił Jej Anioł Gabriel. Słowa pasterzy to dla nas kolejny etap Bożego planu.
• „Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki” (Łk 2, 21). Wielu chłopcom Izraela wcześniej i później nadawano imię Jezus. Ale Ten Jezus urodzony z Maryi daje początek nowej ery naszego świata. Oznajmia nam wkroczenie Boga w historię w celu nadania jej nowego biegu.
• Narodziny Jezusa zdecydowały również o naszym życiu. Utwierdzają nas w przekonaniu, że nie jesteśmy „zabawką” w ręku Wszechmocnego ale pragnie On nas przyjąć do siebie i zrobi naprawdę wiele aby ten cel zrealizować.
• Bądź uwielbiony Boże na wysokościach za Twoje staranie o nas. Nie pamiętaj nam naszych niewierności i tych wszystkich głupstw, które czynimy tak często.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Boże wszechmocny w Trójcy jedyny dziękuję za wszystko co dla mnie czynisz abym stał się godny Twego Królestwa.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?