Archiwum z dnia: 8 stycznia 2013

08.01.2013, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Marka 6, 34- 44

Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, ogarnęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: „Miejsce jest puste, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia”. Lecz On im odpowiedział: „Wy dajcie im jeść”.
Rzekli Mu: „Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?” On ich spytał: „Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie !”
Gdy się upewnili, rzekli: „Pięć i dwie ryby”. Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu.
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi. Także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do sytości i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatki z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Wy dajcie im jeść”. Tak mówi Jezus do Apostołów w dzisiejszym czytaniu. Nieważne, że nikt z obecnych nie ma środków aby zakupić chleb dla kilku tysięcy ludzi. Jeśli to co planujemy jest zgodne z Bożą Wolą to i środki się znajdą i chleb będzie. Musimy jednak w to głęboko wierzyć. Każdy jest zdolny do pomocy bliźniemu jeśli ma w sobie miłość. O tę miłość i zaufanie prośmy bezustannie.
• „Jedli wszyscy do sytości i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatki z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn” (Mk 6, 42 – 44). Zebrali ułomki bo jedzenia jako Bożego Daru nie wolno marnować. Te Boże zasady zmieniliśmy tak, że w XXI wieku wciąż miliony ludzi cierpią z głodu i pragnienia i codziennie z tego powodu umierają. Jednocześnie w Europie każdego roku wyrzuca się na śmietniki jedzenie o wartości kilkudziesięciu miliardów euro. To wielki wstyd dla wszystkich nas dlatego szanujmy chleb i uczmy tego szacunku nasze dzieci.
• „Bo byłem głodny, a nie daliście mi jeść; byłem spragniony a nie daliście mi pić;” (Mt 25, 42). Nie nakarmić i nie napoić głodnych to narażać się na mękę wieczną. Spróbujmy zadbać aby w naszym otoczeniu nie było nikogo kto cierpi z braku pożywienia.
• „Synu, nie odmawiaj biedakowi rzeczy niezbędnych do życia i oczu potrzebującego nie męcz zwlekaniem! Nie dręcz duszy głodnego i nie pobudzaj do gniewu człowieka w jego niedostatku” (Syr 4, 1 – 2). Nie pomagajmy z łaski ale raczej radujmy się tym, że mamy komu pomagać.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Boże wszechmocny w Trójcy jedyny dziękuję za wszystko co od Ciebie dostałem i nie omieszkam podzielić się tym z bliźnimi.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?