Archiwum z dnia: 23 stycznia 2013

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO PRZESTRZEGAĆ PRAWA PANA

23.01.2013, środa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia Św. Marka 3, 1 – 6

W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.

On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: „Stań tu na środku”. A do nich powiedział: „Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie ocalić czy zabić?” Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: „Wyciągnij rękę”. Wyciągnął i ręka jego stała się znów zdrowa.

A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • W dzisiejszym czytaniu Jezus uzdrawia człowieka z uschłą ręką i czyni to ponownie w dzień szabatu. Uczynił to pomimo że wiedział że chcą Go oskarżyć za „wykonywanie pracy w szabat”. Powiedział tylko: „Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić?”.
  • Powiedział to do tych, którzy od pokoleń interpretując prawo dane Mojżeszowi przez samego Boga uznali, że to oni wiedzą najlepiej. A przecież mieli tylko zachować Słowo Boże na zawsze wśród narodu Izraela i być mu posłusznym. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: «Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni»” (Wj 24, 7).
  • Dziś też nie przestrzegamy tego co powiedział Bóg a to co nam szczególnie nie pasuje interpretujemy po swojemu. Bóg powiedział: „Nie będziesz zabijał”  (Wj 20, 13). Zatem ci, którym to nie pasuje rozdzielają włos na czworo i dyskutują od którego dnia życia ludzki płód jest człowiekiem i czy w  ogóle jest człowiekiem czy nierozumnym zbiorem atomów.
  • Bóg powiedział: Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram” (Wj 20, 10). A ludzie domagają się aby inni pracowali w ten dzień dla ich wygody. Tak jakby nic nie było powiedziane.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu chcę przestrzegać Twego Prawa i być Ci posłusznym. Wierzę, że Twoje Prawo zostało przekazane ludziom dla ich dobra.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?