Archiwum z dnia: 9 stycznia 2013

09.01.2013, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Marka 6, 45 – 52
Kiedy Jezus nasycił pięć tysięcy mężczyzn, zaraz przynaglił swych uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, do Betsaidy, zanim odprawi tłum. Gdy rozstał się z nimi, odszedł na górę, aby się modlić.
Wieczór zapadł, łódź była na środku jeziora, a On sam jeden na lądzie. Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć.
Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć. Widzieli Go bowiem wszyscy i zatrwożyli się. Lecz On zaraz przemówił do nich: „Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się”. I wszedł do nich do łodzi, a wiatr się uciszył.
Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy, że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszym czytaniu Jezus kroczy nocą po jeziorze. Nie tylko uczniowie nie wiedzieli co o tym myśleć, tym bardziej, że stało się to tuż po cudownym rozmnożeniu chleba i ryb. Również dzisiaj po dwóch tysiącach lat żaden fizyk ani inżynier nie jest w stanie wyjaśnić dlaczego człowiek może iść po wodzie. Dwa absolutnie niepojęte cuda jeden po drugim i każdy z nich ma tylko jedno wyjaśnienie: oto Syn Boży mnoży materię a Jego ciało zaprzecza grawitacji, którą stworzył przecież Jego i nasz Ojciec. Jeśli stworzył to może i zmienić i odwrócić i zmodyfikować bo przecież tylko On wie „jak to działa”. Każdemu, który mówi, że wie dlaczego woda płynie w dół powiedzcie: jeśli wiesz to zrób tak aby płynęła pod górę.
• „Na to odezwał się Piotr: «Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie!» A On rzekł: «Przyjdź!» Piotr wyszedł z łodzi, i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. ” (Mt 14, 28-29).  Czyli nie tylko Syn Boży może iść po wodzie ale też ten, którego On wskaże. Wskazany musi jednak uwierzyć w to co się dzieje. Musi z przekonaniem wołać: Ty jesteś Bogiem i nie ma dla Ciebie nic niemożliwego. Każde zawahanie, strach czy obawa zatrzymuje cud i dlatego Piotr zaczyna się topić.
•  „Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: «Prawdziwie jesteś Synem Bożym»” (Mt 14, 33). Wszystko się stało aby oni uwierzyli. Jeśli wierzymy w Słowo Boże to my też powinniśmy uwierzyć w Jezusa pomimo, że to nie nam ukazuje się jako „chodzący po wodzie i rozmnażający chleb”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu czyniłeś cuda a swoi Cię nie przyjęli. Ja przyjmuję Cię całym swoim sercem. Umacniaj moją wiarę.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?