Archiwum z dnia: 15 września 2014

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO MODLIĆ SIĘ SERCEM SZCZERYM

15.09.2014, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

List do Hebrajczyków 5, 7-9

 
Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego , który mógł Go wybawić od śmierci , i został wysłuchany dzięki swej uległości . A chociaż był Synem , nauczył się posłuszeństwa przez to , co wycierpiał . A gdy wszystko wykonał , stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich , którzy Go słuchają

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

 

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • „Chrystus podczas swojego życia doczesnego z głośnym wołaniem i płaczem zanosił gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci” – trochę nie pasuje to do naszego obrazu Jezusa – napełnionego miłością Bożą i zjednoczonego z Ojcem, do wyidealizowanego obrazu modlitwy jaki często mamy.
  • Ta modlitwa Jezusa jest tak bardzo ludzka, pełna uczuć, jest otwarciem na oścież serca niezależnie od tego, co się w nim znajduje. Jest ofiarowaniem Ojcu siebie w całości i zupełnej szczerości.
  • Na ile twoja modlitwa jest głośnym wołaniem, odartym z masek otwarciem serca przed Panem? Czy pozwoliłeś sobie kiedyś w modlitwie głośno wołać (również z radości), błagać, płakać? Nie ukrywając swojego bólu, nie kalkulując, czy to wypada i co Bóg o tym pomyśli?
  • Psalm 62 mówi: „Przed Nim serca wasze wylejcie”. Również historia niepłodnej Anny (1Sm1, 10-15), która „wylewała duszę przed Panem” płacząc w świątyni, i została wysłuchana (urodziła Samuela), pokazuje, że Bogu taka modlitwa się podoba.

 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu chcę wylać przed Tobą moje serce i ofiarować Tobie wszystkie smutki i radości. Duchu Święty uzdolnij mnie do jeszcze bardziej szczerej i głębszej modlitwy.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

 

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?